Zamyślenia adwentowe: cztery grupy ludzi i Pan Bóg (odc. 4)

Ks. Jacek Paszenda SDB / TS / AH / 23.12.2022

fot. pixabay.com

Czas Adwentu wprowadza nas w atmosferę czekania na przyjście Zbawiciela. W rozważaniach adwentowych najczęściej zatrzymujemy się nad proroctwami Starego Testamentu czy nad postacią św. Jana Chrzciciela, który jest jedną z głównych postaci wspominanych w Adwencie. Często także, rozważamy Słowo Boże czytane podczas Mszy św. Proponuję, by tym razem zastanowić się nad treściami Adwentu trochę w inny sposób, zaproponowany przez jednego ze studentów, Filipa. Proponuję wiec pochylić się nad 4 rożnymi grupami postaci adwentowych: 1. Tych, którzy potrzebują Zbawiciela i oczekują Go, 2. Tych, którzy pomagają Go znaleźć, głoszą Jego przyjście i dostrzegają Jego obecność wśród nas, 3. Tych, którzy Go z radością przyjmują, 4.Tych, którzy Go dają innym.

IV Niedziela Adwentu

Ci, którzy dają Zbawiciela innym…

Czasem zastanawia mnie fakt, że Bóg wszechmocny, potężny Stwórca wszystkiego co istnieje, samowystarczalny zaprasza do współpracy człowieka. Znamy te słowa skierowane przez Boga do pierwszych ludzi: „czyńcie sobie ziemię poddaną…” (Rdz 1,26). On nie musi tego robić, ale chce, abyśmy mieli swój udział w Jego stwórczym i zbawczym działaniu. Na niewiele możemy się przydać. To tak, jakby ktoś z rodziców poprosił kilkuletnie dziecko do pomocy w kuchni czy ogrodzie… Bóg chce nas wychować i nauczyć odpowiedzialności za otrzymany dar. Tak samo jest z darem zbawienia. Bóg, który stworzył cały wszechświat tylko swoim pragnieniem i słowem, mógłby w ten sam sposób nas zbawić. Mógłby powiedzieć: chcę, by Szatan został zwyciężony a człowiek zbawiony, potomstwo Adama i Ewy, wracajcie do Raju! Ale Bóg tego nie zrobił. Wybrał raczej współpracę z człowiekiem. W swojej delikatności nie zmusza nas do pozytywnej odpowiedzi na Jego wolę. Tak było z Maryją w dniu Zwiastowania. Anioł Gabriel przedstawił Maryi Boży plan i czekał, aż Ona pokornie go zaakceptuje: „Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1, 38).

Wielu ludzi wcześniej współpracowało z Bogiem. To byli prorocy i święci starotestamentowi, to byli wszyscy ci, którzy pozostali wierni Bogu. Najpełniej jednak z Bogiem współpracowała Maryja. To Ona zjednoczyła się doskonale z wolą Bożą i Jego dziełem. Stała się Matką Jezusa, Emmanuela, czyli „Boga z nami”, jak Go nazwał prorok Izajasz. To Maryja pokazała małego Jezusa pasterzom, mędrcom, zebranym w świątyni podczas ofiarowania, a także podczas pierwszej pielgrzymki dwunastoletniego Jezusa do Jerozolimy. W końcu Ona poleciła służącym Jego pomoc podczas wesela w Kanie Galilejskiej, i wtedy po pierwszym cudzie, „uwierzyli w niego Jego uczniowie” (J 2,11). Maryja była więc tą, która jako pierwsza głosiła Ewangelię poprzez swoje zaufanie i posłuszeństwo Słowu Boga, poprzez swój przykład i wierność. Nie była w tym wszystkim sama. Józef, Jej małżonek, ofiarnie wspomagał Maryję. Widzimy jego cichą i pełną oddania obecność u boku Maryi i Jezusa.

Bóg działa dalej i dalej potrzebuje współpracowników. Byli nimi na pewno święci kanonizowani i niekanonizowani. Apostołowie i ich uczniowie. A także ci, którzy poprzez zwykłe życie, jak Maryja i Józef, dawali Jezusa napotkanym osobom. Dzisiaj potrzeba, aby każdy z nas zadał sobie pytanie: czy niosę Jezusa innym? Czy dzielę się z drugim człowiekiem Jego słowem? Czy jestem niosącym Chrystusa? Czy inni patrząc na mnie i na moje czyny, mogą poznać Go? Mt 5,16: „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie”.