Zamyślenia adwentowe: cztery grupy ludzi i Pan Bóg (odc. 3)

Ks. Jacek Paszenda SDB / TS / AH / 16.12.2022

fot. pixabay.com

Czas Adwentu wprowadza nas w atmosferę czekania na przyjście Zbawiciela. W rozważaniach adwentowych najczęściej zatrzymujemy się nad proroctwami Starego Testamentu czy nad postacią św. Jana Chrzciciela, który jest jedną z głównych postaci wspominanych w Adwencie. Często także, rozważamy Słowo Boże czytane podczas Mszy św. Proponuję, by tym razem zastanowić się nad treściami Adwentu trochę w inny sposób, zaproponowany przez jednego ze studentów, Filipa. Proponuję wiec pochylić się nad 4 rożnymi grupami postaci adwentowych: 1. Tych, którzy potrzebują Zbawiciela i oczekują Go, 2. Tych, którzy pomagają Go znaleźć, głoszą Jego przyjście i dostrzegają Jego obecność wśród nas, 3. Tych, którzy Go z radością przyjmują, 4.Tych, którzy Go dają innym.

III Niedziela Adwentu (Gaudete)

Ci, którzy z radością przyjmują Zbawiciela…

Czasem zadaję sobie i innym ludziom pytanie: za jakie dary otrzymane od Boga w dniu dzisiejszym chciałbyś podziękować? Odpowiedz jest często bardzo trudna, a dla niektórych wręcz niemożliwa. Trzeba podpowiadać i sugerować odpowiedzi. Ale i tak wtedy się widzi brak pełnego przekonania. Taka sytuacja świadczy o problemach z rozpoznaniem i nazwaniem darów Bożych, o tym, że mamy problemy ze zrozumieniem Bożej obecności wśród nas i działania Jego łaski. Jeśli nie dostrzegam Jego obecności w moim życiu, to jakże mam być Mu wdzięczny? Oczywiście, kiedy dokonują się rzeczy nadzwyczajne, to je widzimy i się cieszymy oraz wyrażamy wdzięczność. Te zwykłe, codzienne dary i łaski są najczęściej niezauważalne. Tyle ich jest, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z ich istnienia. Czy zdajesz sobie sprawę np. z tego, że sam fakt, że czytasz te słowa, to także dar Boży? Bo mógłbyś tego rozważania nie znaleźć lub nie dożyć do tego momentu, mogłoby nie być wielu innych czynników, które na istnienie tego rozważania się poskładały. Ale to wszystko jest! I za to dzięki Bogu! A co dopiero mówić o innych darach! Jest ich pełno!

Jest taka symboliczna postać biblijna, o której chciałbym powiedzieć dziś. To Córka Syjonu. Może gdzieś komuś się to imię obiło o uszy, ale co to znaczy? O kim mowa? Syjon to pierwotnie południowo-wschodnie wzgórze w Jerozolimie, na którym według przekazu biblijnego znajdowała się twierdza Jebusytów, zdobyta przez króla Dawida. Z czasem nazwą tą zaczęto oznaczać całą Jerozolimę, a później w sensie przenośnym określano Izraela jako lud wybrany. Można powiedzieć, że w Starym Testamencie wyrażenie „Córa Syjonu” oznacza Izrael, cierpiący i czekający na ratunek od Boga, na Zbawiciela. W Nowym Testamencie ewangelista Łukasz nawiązuje do proroctw Sofoniasza i Zachariasza używając ich wyrażenie zdrowaś, czyli raduj się w scenie zwiastowania („raduj się, Córo Syjonu, bo twój Zbawca nadchodzi”- So 3,10-18, Za 9,9). I on ma całkowitą rację, bo któż inny jak Maryja czekała i z radością przyjęła Zbawiciela, swojego Syna?

Dlatego też trzecia niedziela Adwentu jest w liturgii Kościoła nazywana Gaudete. Nazwa ta pochodzi od pierwszego słowa antyfony rozpoczynającej tego dnia Liturgię Eucharystyczną. Słowo to pochodzi od łacińskiego czasownika „gaudere” i jest wezwaniem do radości: Radujcie się ! Jej przyczyną ma być odnowienie świadomości, że Bóg jest blisko nas, że jest z nami, że stał się naszym bratem. Jesteśmy zachęceni, aby razem z Córą Syjonu, z Maryją, z radością przyjąć Zbawiciela.

Część ze współczesnych Jezusowi potrafiła się cieszyć w dniu Jego narodzin, czy później, kiedy dokonał jakiegoś znaku. Część z nich, tak jak mieszkańcy Nazaretu, którzy dobrze Go znali od samego dzieciństwa, powątpiewali w Niego a część, nawet widząc uczynione znaki, odrzuciła Go, wysyłając na krzyż. A my? Czy potrafimy przyjąć z radością Jezusa, naszego Zbawiciela? Wydaje nam się, że tak, choć niekoniecznie to oznacza, że tak jest. Jesteśmy tacy sami, jak współcześni Jezusowi. Z radością witamy Jezusa narodzonego albo zmartwychwstałego i wydaje się, że nasza radość nie ma końca, a potem często życie idzie innym torem… Czy potrafię Go przyjąć z radością nie tylko w czasie świąt? Czy potrafię więc z radością Go przywitać w Komunii św.? Czy potrafię z radością cieszyć się Jego obecnością na modlitwie czy czytaniu Jego Słowa, Pisma św.? Częste dary powszednieją. Niech ta niedziela Adwentu pomaga nam otworzyć się z radością i wdzięcznością na wszystkie dary Boga, także te częste i takie zwyczajne, jak choćby dar życia i możliwości refleksji w tym momencie…