Jubileusz 100-lecia polskiej parafii pw. św. Elżbiety w Lens

Alexandra Gapska / 12.05.2023

fot. archiwum PMK w Lens

W niedzielę 7 maja 2023 r. o godz. 15:00 zebraliśmy się licznie w kościele Millenium w Lens, aby Mszą św. pod przewodnictwem bp. Oliviera Leborgne z Arras uczcić ten piękny Jubileusz 100-lecia polskiej parafii.

Na wejście wszyscy razem zaśpiewaliśmy po polsku pieśń “Bądź pozdrowiony, Gościu nasz, w radosne progi nasze wejdź. My zapalimy zamiast lamp, szczęśliwe ognie naszych serc…”.

W koncelebrze towarzyszyli biskupowi: rektor PMK ks. Bogusław Brzyś i dziekan ks. Daniel Żyliński. Przy ołtarzu byli również obecni księża z okolicznych parafii: ks. Mariusz Futyma z Oignes, ks. Roman Domagała z Noyelles-sous-Lens oraz aktualny gospodarz i proboszcz ks. Grzegorz Napierała.

Obecni byli przedstawiciele stowarzyszeń działających przy parafii ze swoimi sztandarami, schola parafialna pod przewodnictwem wiernego parafii od lat organisty Michała Buca oraz parafianie z francuskich i polskich parafii.

Po słowie powitania gospodarza parafii, głos zabrał Eryk Olszak, który przedstawił w skrócie historyczny szkic dziejów polskiej parafii i polskiej Polonii, począwszy od pierwszej fali polskich imigrantów – górników przybyłych z Polski, przez budowę drewnianej kaplicy polskiej w 1919 r., do postawienia obecnego kościoła polskiego w 1923 r. dzięki zdeterminowanej postawie obecnych kolejno proboszczów ks. Przybysza i ks. Czajki. Przypomniał o wkładzie finansowym w budowę kościoła samych polskich górników w wysokości 3 milionów franków ze 120 milionów franków, ceny całkowitej budowy kościoła. Nie wyobrażali sobie oni życia na emigracji bez polskiego księdza i polskiej parafii na “obcej francuskiej ziemi”.

Od tego czasu sprawowało funkcję proboszcza 11 księży, a pierwszym z kongregacji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej był ks. Czajka. W holu wejścia do kościoła widnieje tablica im poświęcona wraz z datami ich posługiwania.

Będąc pierwszy raz w naszym polskim kościele ks. Biskup nawiązał do Ewangelii jak i do potężnej figury Chrystusa z szeroko wyciągniętymi zapraszającymi rękoma w głównej nawie kościoła. Mówił, że czas i ludzie przemijają, ale Chrystus był człowiekiem i żył tak jak my i pozostaje wciąż ten sam, zapraszając wszystkich do siebie. Bez Chrystusa nie możemy żyć, nie możemy nic zrobić, bo to On jest kamieniem żyjącym (“Moi, je suis le Chemin, La Vérité et la Vie, personne ne va vers le Père sans passer par moi”). Musimy przyjść i przybliżyć się do Boga Ojca, bo tylko On daje życie i moc do zwycięstwa nad śmiercią tak jak On to zrobił przez swoje Zmartwychwstanie – to jest nasza przyszłość… Świat się zmienia i kościół się zmienia, nie możemy się załamywać, musimy jeszcze bardziej zbliżyć się do Chrystusa, Pana naszego.

Ks. Biskup przed objęciem biskupstwa w Arras w północnej Francji w Pas-de-Calais, niewiele wiedział o polskości. Dowiedział się o niej dopiero po przyjeździe tu na tę ziemię. Zrozumiał “głód polskości” przybyłych górników, “głód języka, tradycji i kultury”, którzy przyjechali na “obcą niezbyt gościnną ziemię” do pracy w celu zapewnienia sobie i swoim rodzinom lepszej przyszłości, mając przed oczyma tragedię II Wojny Światowej i komunizmu.

W procesji z darami uczestniczyli przedstawiciele wszystkich pokoleń żyjących tu Polaków: zarówno tych tu urodzonych jak i tych z kolejnych fal imigracyjnych.

Pod koniec Eucharystii ks. Grzegorz podziękował wszystkim za aktywny udział i zaangażowanie w przygotowanie tego tak ważnego Jubileuszu.

Na wyjście zaśpiewaliśmy hymn “Boże, coś Polskę…”. Wszyscy uczestnicy tej Eucharystii, którym udało się wyjść na czas przed kościół, zostali uwiecznieni na pamiątkowym zdjęciu, aby za kolejne 100 lat następne pokolenia miały co wspominać na Jubileuszu 200-lecia.

Wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni na poczęstunek do salki parafialnej, gdzie przy lampce wina honorowego mogliśmy wymienić nasze dotychczasowe przeżycia i wspomnienia z przeszłości. Na stole nie zabrakło tradycyjnych polskich smakołyków, słodkich: makowca, placka, babki, czy słonych: kanapek, kabanosów, chleba żytniego, ogórka kiszonego.

W salce spotkałam między innymi:
– Najstarszą polską parafiankę, prawie 92-letnią panią Annę Biernacką wraz z mężem Franciszkiem, za którego wyszła za mąż w 1945 r.
– 90-letniego pana Eugeniusza Chruściela, 40 lat pracującego w “Narodowcu”, który chrzest św. i komunię św. przyjął w tym kościele, a którego ojciec górnik przyjechał z Częstochowy w 1891 r.
– Panią Janinę Bober, żonę zmarłego śp. Edmunda Bobera, z którym przychodziła do naszego kościoła od 1960 r.
– Panią Sonię Piskorski wraz z mężem Ryszardem, od 30 lat regularnie przychodzącą do naszej parafii i zachowującą do dziś polskie tradycje takie jak śniadanie wielkanocne w Wielkanoc, a w Poniedziałek Wielkanocny śmigus-dyngus (tzw. lany poniedziałek) i Mszę św. o północy, tzw. Pasterkę w przeddzień święta Bożego Narodzenia.
– Panią Irenę Pawlak, urodzoną w Lens w 1940 r. i od tego czasu regularnie przychodzącą do parafii w Lens. Jej ojciec górnik przyjechał do Francji w 1920 r.
– Panią Annę Karolczak, regularnie uczestniczącą w życiu parafii od 1941 r. Sakramenty święte wraz z sakramentem małżeństwa przyjęła w tym kościele.
– Panią Martine Heklinger, urodzoną w 1953 r. w Lens, która całe swoje życie do dziś łączy z polską parafią i zawsze proponuje swoją pomoc wraz z mężem, kiedy w parafii mają miejsce rozmaite uroczystości.

Trudno opisać wszystkich spotkanych wiernych naszej i nie tylko naszej parafii, z którymi podzieliłam się wspomnieniami i wzniosłam toast za kolejne 100 lat.

Wszystkim przybyłym bardzo dziękujemy, a szczególnie ks. Biskupowi, że zaszczycił nas swoją obecnością, za jego słowo i do zobaczenia na kolejnym Jubileuszu…

Galeria zdjęć: archiwum PMK w Lens