szukaj
Wyszukaj w serwisie


Odkryj sanktuarium #2 | Pellevoisin – zanim wydarzył się polski Gietrzwałd

Artur Hanula / 17.07.2020
Wejście do pokoju Estelli Faguette, obecnie Kaplica Objawień, by Gleyshon - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=34721203
Wejście do pokoju Estelli Faguette, obecnie Kaplica Objawień, by Gleyshon - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=34721203

W pierwszym odcinku tegorocznej wakacyjnej serii odwiedziliśmy Bretanię, a konkretnie sanktuarium Sainte-Anne d’Auray, które upamiętnia objawienia św. Anny niejakiemu Iwonowi Nicoazicowi. Dzisiaj wędrujemy do Regionu Centralnego-Dolina Loary. Tam leży Pellevoisin – miejscowość, gdzie w 1876 r. miała miejsce seria kilkunastu mało znanych objawień Maryi, zatwierdzonych przez Kościół. Dla Polaków sprawa jest tym ciekawsza, że kolejna autentyczna wizyta Maryi na ziemi w 1877 r. to już polski Gietrzwałd.


Objawienia w Pellevoisin wpisują się w niezwykły ciąg Maryjnych odwiedzin na ziemi, które bardzo często w XIX w. dokonywały się we Francji. Wszyscy znają lub przynajmniej kojarzą Lourdes, La Salette czy Rue du Bac. A co konkretnie wydarzyło się w Pellevoisin?

We wrześniu 1875 r. pewna mieszkanka Pellevoisin (diecezja Bourges), niejaka Estella (Estelle) Faguette, podupadała na zdrowiu. Dręczyła ją gruźlica, która poczyniła w jej organizmie szkody na tyle wielkie, że młoda kobieta nie miała zbyt wielkich szans na przeżycie. Niebawem miała przyjąć sakrament namaszczenia chorych. Co ciekawe, odmówiła. Była osobą głęboko wierzącą, ale uznawała ten sakrament za zapowiedzieć rychłej śmierci. Ona natomiast nie miała zamiaru umierać.

Estella Faguette – widząca z Pellevoisin, wikimeida (domena publiczna)

Panna Faguette zdecydowała się na niezwykły krok – postanowiła napisać listy do Matki Bożej! I to uczyniła. Powstały przynajmniej dwa takie listy. Prosiła o pomoc w chorobie, ale nade wszystko o poddanie się woli Bożej.

Jak później wspominała, w połowie lutego 1876 r. pewnej nocy odwiedził ją szatan. W tym samym momencie ukazała się jej też Maryja i wygoniła nieproszonego gościa powołując się na przynależność chorej Estelli do Dzieci Maryi. Powiedziała wizjonerce, że będzie chorowała jeszcze pięć dni na cześć Pięciu Ran Chrystusa. Potem albo umrze, albo wyzdrowieje. Już w trakcie tego objawienia w nocy z 14 na 15 lutego Maryja poprosiła o ofiarowanie jej płyty wotywnej, ale nie w ówczesnym najsłynniejszym francuskim sanktuarium Notre Dame des Victoires (Matki Bożej Zwycięskiej) w Paryżu, lecz w Pellevoisin, gdzie jeszcze nie było bezpośrednich znaków czci Maryjnej.

Witraż przedstawiający w skrócie objawienia w Pellevoisin: Maryja uzdrawia umierającą Estellę Faguette i ukazuje Szkaplerz Najśw. Serca Jezusa, by GFreihalter – Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=30235691

Maryja przyszła do Estelli kolejnej nocy i zapowiedziała jej uzdrowienie. Dziewczyna zachwycona widokiem Maryi teraz chciała już nawet umrzeć, ale przystała na to, że musi żyć, aby głosić chwałę Maryi i ofiarować życiowe trudy Bogu.

Następnej nocy Maryja powiedziała Estelli, że wiele jej grzechów z przeszłości zostało przysłoniętych cierpliwością i zaparciem się siebie, które to cnoty Estella wytrwale praktykowała. Maryja zdradziła, że bardzo spodobały się jej słowa z listu dziewczyny, a szczególnie jej troska o rodziców. To właśnie potrzeba kogoś, kto się o nich zatroszczy, były jedną z przyczyn uzdrowienia panny Faguette. W trakcie tego objawienia Maryja przedstawiła się: “Jestem Pełną Miłosierdzia i Służebnicą mego Syna”.

Kościół parafialny w Pellevoisin, by Juju2000 – Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3296419

W trakcie kolejnego widzenia Estella usłyszała od Matki Boskiej, że wszędzie można budować w sobie świętość. Niekoniecznie trzeba iść do klasztoru lub jechać na krańce świata. Prosiła też, żeby ludzie w trakcie modlitwy byli skupieni i nie myśleli o innych rzeczach. Potrzeba też pokory i najwyższej czci względem Najświętszego Sakramentu.

Matka Miłosierdzia przypomniała Estelli potrzebę ciągłego apostołowania i rozgłaszania Jej chwały, ale wszystko w posłuszeństwie Kościołowi.

Pokój wizjonerki, przekształcony w oratorium; następnie fragment kaplicy klasztornej, par Majella1851 — Travail personnel, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=63395469

Ogółem w dniach od 14 do 19 lutego Maryja przyszła do Estelli pięciokrotnie. Na zakończenie tej części objawień młoda kobieta przechodziła najcięższe katusze chorobowe, ale zgodnie z zapowiedzią Matki Boskiej po 5 dniach została uzdrowiona.

Tablica w Pellevoisin – wotum od Estelli Faguette dla Maryi za cudowne uzdrowienie, wikimedia (domena publiczna)

W dniach od 1 do 3 lipca miała miejsce druga część objawień. Tym razem Maryja mówiła Estelli o wielkim zjednoczeniu w doskonałej miłości Jej Niepokalanego Serca z Najświętszym Sercem Chrystusa. Mówiła też, że na Jej prośbę Bóg ratuje wielu grzeszników. Piękna Pani poprosiła wizjonerkę o wyciszenie i napełnienie pokojem.

9 września rozpoczęła się ostatnia faza objawień. Co ciekawe, Maryja poinformowała Estellę, że chciała przyjść do niej też 15 sierpnia, ale kobieta nie była dostatecznie wyciszona. Matka Miłosierdzia wskazała również na szczególne znaki pobożności Maryjnej: szkaplerz (nazwany później szkaplerzem z Pellevoisin), najstarszy szkaplerz karmelitański, Cudowny Medalik, itp. Pani powiedziała też, że nie podoba się jej brak pokoju oraz spory, również wewnątrz Kościoła. Znamienne, że Maryja wyraziła też troskę o Francję (a poprzez to o wszystkie inne narody):

A Francja? Uczyniłam dla niej wszystko, co mogłam. Dałam jej bardzo wiele ostrzeżeń, ale oni wciąż nie chcą słuchać!

Ostatnie objawienie Maryi miało miejsce 8 grudnia 1876 r. Matka Najświętsza znowu położyła nacisk na rozwój Jej kultu poprzez rozpowszechnianie szkaplerza i działanie na Jej cześć.

Estella Faugette żyła aż do 1929 r. Zawsze mieszkała w Pellevoisin. Prowadziła życie ciche i pokorne. Prawie nikt nie wiedział o jej istnieniu, ale całym swoim ukrytym życiem starała się pracować dla Maryi i Jej Syna.

Warto dodać, że w 1894 r. papież Leon XIII zatwierdził Arcybractwo Maryi Matki Miłosierdzia z Pellevosin, a 6 lat później został przyjęty szkaplerz Matki Bożej z Pellevoisin.

Dom w Pellevoisin, w którym Maryja objawiała się Estelli Faguette w 1876 r. Obecnie wikariat Wspólnoty św. Jana, by Gleyshon – Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=34721201

Współcześnie objawienia jakich doświadczyła Estella Faguette należą do zatwierdzonych przez Kościół.

Centrum Estelle Faguette, par Esves-37240 — Travail personnel, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=91150389

Widzimy więc, że choć Pellevosin jest mało znane w Polsce, warto o tym miejscu pamiętać, z racji niezwykłych wydarzeń, które tam się rozgrywały. Ciekawostką dla Polaków jest fakt, że kolejne zatwierdzone przez Kościół objawienia Maryi miały miejsce w polskim Gietrzwałdzie i zaczęły się nieco ponad pół roku po wizjach panny Faguette, a mianowicie 27 czerwca 1877 r. Przepiękna to łączność Francji i Polski, której symbolami mogą być Pellevoisin i Gietrzwałd.

Warto odwiedzić stronę internetową sanktuarium >>>

Czytaj też:

Odkryj sanktuarium #1 | Sainte-Anne d’Auray – św. Anna i Iwo Nicolazic >>> 

PolskiFR na wakacjach #1 | Atrakcje Paryża, Île-de-France i Regionu Centralnego-Doliny Loary >>>

Źródła informacji: sanktuaria.maps24.eu, marypages.com,

Wincenty Łaszewski, Świat Maryjnych objawień. 100 spotkań z nadprzyrodzonością. Duchowy przewodnik po objawieniach Matki Bożej

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Avatar użytkownika, wgrany podczas tworzenia komentarza.


2024-12-26 00:15:12