25-lecie Międzynarodowego Domu Studenta w Arcueil


fot. Janusz Halczewski
W niedzielę, 28 września w Międzynarodowym Domu Studenta im. Jana Pawła II w Arcueil miały miejsce uroczystości jubileuszowe z okazji 25-lecia istnienia ośrodka. Gościem honorowym wydarzenia był abp Adrian Józef Galbas SAC, Metropolita warszawski, który zwrócił się do zgormadzonych gości w specjalnej homilii. Mszę św. koncelebrował Rektor PMK we Francji, ks. Bogusław Brzyś. Obecny był również Ambasador RP we Francji, Jan Emeryk Rościszewski.
Résidence Internationale d’Étudiants Jean-Paul II w Arcueil to ośrodek dla studentów i młodych naukowców, zlokalizowany na przedmieściach Paryża. Utworzony z inspiracji ówczesnego kard. Karola Wojtyły, kontynuuje misję wspierania polskiej i wschodnioeuropejskiej młodzieży akademickiej, choć obecnie jest wielokulturową placówką dla przedstawicieli około 40 narodowości. Prowadzony przez pallotynów, oferuje ponad 200 miejsc zamieszkania, zapewniając jednocześnie zaplecze duchowe, co czyni go jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego Polonii we Francji.
W jego centrum znajduje się kaplica Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej projektu braci Augusta i Gustava Perret, powstała w 1929 roku, gdzie prowadzone jest duszpasterstwo polonijne. Budynek wpisany został na listę zabytków historycznych w 1999 roku i jest pod opieką księży pallotynów.
Międzynarodowy Dom Studenta w Arcueil, jak podkreśla jego dyrektor, ks. Marian Faleńczyk SAC został założony z zamysłem utworzenia przestrzeni dialogu dla młodych z całego świata. Do wspomnianego określenia „przestrzeni dialogu” nawiązał również abp Galbas odnosząc się do misji ośrodka w nawiązaniu do Ewangelii o Łazarzu:
„Poza zaofiarowaniem młodym ludziom godziwych warunków do życia podczas studiów, czy pracy naukowej, ośrodek powstał przede wszystkim z myślą o formacji kadr dla poszerzającej się Europy z nadzieją, że wyjdą stąd ludzie rozumiejący, że Europa jeśli chce pozostać sobą musi być przestrzenią solidarności różnych państw i narodów, bez takich podziałów i różnic, jak te, o których czytamy dziś w Ewangelii, gdzie wielkość jednych opiera się na słabości innych.
Jeśli Wspólna Europa chce być tą, o której marzyli jej ojcowie: Robert Schuman, Gaspari, Adenauer czy Charles de Gaulle, musi być otwarta na dialog, czyli na spotkanie dwóch słów: mojego i twojego. W monologu ważne jest tylko jedno słowo – moje. Ty mnie nie obchodzisz; nie obchodzi mnie co wiesz, co czujesz, co myślisz, co przeżywasz. Tak rodzą się wojny. Każda wojna – jak powiedział papież Franciszek – jest powiedzeniem drugiemu: Nic mnie nie obchodzisz. Jak Łazarz nic nie obchodził bogacza”.
Metropolita warszawski w swojej homilii odniósł się również do postaci abp. Henryka Hosera, współzałożyciela Domu Studenta w Arcueil. Pamiątkowa tablica ku jego czci została uroczyście odsłonięta tego samego dnia w obecności Ambasadora RP we Francji, Jana Emeryka Rościszewskiego.
„Bardzo się cieszę, że mogę dziś uczestniczyć w tym pięknym jubileuszu. Dziękuję wszystkim, którzy to miejsce stworzyli, którzy je tworzyli i którzy je tworzą.
Jednym z nich był śp. ks. Henryk Hoser, lekarz, pallotyn, misjonarz, biskup, a przede wszystkim człowiek, który miał wielkie umiłowanie dialogu i który sam dialog praktykował. Tak, jak powinien być on rozumiany i praktykowany, czyli ze świadomością tego kim się jest, jakie są moje poglądy, z inteligentnym sposobem ich formułowania i argumentowania, po to, by w spokoju usłyszeć pogląd rozmówcy. Bez przymilania mu się i bez negowania. Z kulturą i nadzieją na możliwość spotkania się w pół drogi albo powiedzenia sobie, że dzisiaj to spotkanie jest jeszcze niemożliwe, ale mamy nadzieję, że kiedyś takim się stanie. Był prawdziwie « człowiekiem Bożym », o którym mówi dziś św. Paweł. Jesteśmy szczęśliwi, że go znaliśmy i smutni, że nie ma go już z nami.
Dobrze więc, że dziś zostanie odsłonięta i poświęcona tablica ku jego czci. Niech ona przypomina nam postać śp. abp. Henryka Hosera SAC i niech mobilizuje nas do pójścia tą samą drogą; drogą dialogu. Niech mobilizuje nas do budowania w sobie i wokół siebie jak najwięcej i jak najbardziej pojemnych przestrzeni dialogu. Amen”.
Po uroczystej Mszy św. i odsłonięciu pamiątkowej tablicy goście zostali zaproszeni na poczęstunek, po którym nastąpiła część artystyczna i koncert.
Relacja zdjęciowa: Janusz Halczewski
czytaj też:
>>> Międzynarodowy Dom Studenta w Arcueil i polski dyrektor <<<
>>> Chciałbym przed śmiercią zobaczyć Paryż <<<
Dodaj komentarz