Francja będzie miała nowych błogosławionych

fot. Vatican Media

Leon XIV przyjął na prywatnej audiencji kard. Marcello Semeraro, prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, i zezwolił na promulgację dekretów dotyczących cudu za przyczyną Czcigodnego Sługi Bożego ks. Salvadora Valery Parry, męczeństwa ponad 170 osób oraz heroiczności cnót czterech Sług Bożych. Jest wśród nich również grupa Francuzów.

Ojciec Święty uznał cud, który miał miejsce za wstawiennictwem Czcigodnego Sługi Bożego Salvadora Valery Parry, kapłana diecezjalnego, proboszcza parafii Huércal-Overa w Hiszpanii, który urodził się 27 lutego 1816 r. w Huércal-Overa i tam zmarł 15 marca 1889 r.

Uznanie męczeństwa

Papież zatwierdził również męczeństwo Sług Bożych Manuela Izquierdo Izquierdo, kapłana diecezjalnego, i 58 towarzyszy z diecezji Jaén (Hiszpania), zabitych w latach 1936-1938 z nienawiści do wiary, w różnych miejscach Hiszpanii, w kontekście tych samych prześladowań.

Doszło również do zatwierdzenia dekretu o męczeństwie Sług Bożych Antonia Montañésa Chiquero, kapłana diecezjalnego, i 64 towarzyszy z diecezji Jaén w Hiszpanii, zamordowanych w latach 1936-1937 także z nienawiści do wiary, w różnych zakątkach kraju.

Ostatni z dekretów o męczeństwie dotyczy francuskich męczenników z okresu II wojny światowej – Sług Bożych Rajmunda Cayré, kapłana diecezjalnego, Gerarda Marcina Cendriera, kapłana z Zakonu Braci Mniejszych, Rogera Vallée, seminarzysty, Jana Mestre, wiernego świeckiego, oraz 46 towarzyszy, zamordowanych w latach 1944-1945 z nienawiści do wiary, w różnych miejscach, w kontekście prześladowań nazistowskich.

Od czerwca 1940 r. północna Francja była okupowana przez Niemców, podczas gdy w południowej części kraju ustanowiono kolaboracyjny rząd z siedzibą w Vichy. 16 lutego 1943 r. reżim w Vichy wprowadził Service du Travail Obligatoire (STO) – roboty przymusowe, aby wysłać ogromną liczbę obywateli francuskich do pracy w Niemczech i zastąpić Niemców walczących na froncie. Wielu księży, zakonników i świeckich należących do stowarzyszeń katolickich podążyło incognito za robotnikami francuskimi wysłanymi na terytorium niemieckie. Z powodu swojej działalności duszpasterskiej zostali aresztowani, torturowani i skazani na śmierć, głównie w obozach koncentracyjnych. Niektórzy zostali zabici bezpośrednio przez nazistów, inni zginęli ex aerumnis carceris – poprzez zadane męki. Oprócz kapłanów, zakonników i seminarzystów są w tej grupie skauci, członkowie Chrześcijańskiej Młodzieży Robotniczej (JOC). Również w ich wypadku należy oczekiwać daty i miejsca ich beatyfikacji.

Heroiczność cnót czterech osób

Została uznana heroiczność cnót Sługi Bożego Raffaela Mennelli, kleryka profesa ze Zgromadzenia Misjonarzy Najświętszych Serc, urodzonego 22 czerwca 1877 r. w Torre del Greco we Włoszech. Tam też zmarł 15 września 1898 r.

Papież uznał heroiczność cnót również w przypadku Sługi Bożego João Luiza Pozzobona, diakona stałego i męża rodziny, urodzonego 12 grudnia 1904 r. w dzielnicy Cachoeira, w stanie Rio Grande do Sul w Brazylii. Zmarł 27 czerwca 1985 r. w brazylijskiej miejscowości Santa Maria.

Za heroiczne Papież uznał również cnoty Sługi Bożej s. Teresy Tambelli SM, urodzonej jako Maria Olga, ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo. Przyszła na świat 17 stycznia 1884 r. w Revere we Włoszech i zmarła 23 lutego 1964 r. we włoskim Cagliari.

Leon XIV zatwierdził także dekret o heroiczności cnót Sługi Bożej Anny Fulgidy Bartolacelli, wiernej świeckiej ze Stowarzyszenia Cichych Pracowników Krzyża, urodzonej 24 lutego 1928 r. w Rocca Santa Maria we Włoszech i zmarłej 27 lipca 1993 r. w Formigine.

źródło: Artur Hanula / vaticannews.va/pl / KAI

 

czytaj też: >>> Francja głównym ośrodkiem tomistycznego renesansu w Europie <<<