W Wersalu i Paryżu historycy dyskutują o uroczystościach, które łączyły dwory Polski i Francji

Ludwik XV Burbon i Maria Leszczyńska, fot. wikimedia (domena publiczna)

Konferencja naukowa „Cztery wesela i pogrzeb, czyli uroczystości i święta dworskie francusko-polskie w latach 1645-1725” rozpoczęła się w czwartek w Wersalu. Przez trzy dni historycy z Polski i Francji będą dyskutować o wielkich dworskich uroczystościach, które w XVI i XVII wieku łączyły oba kraje.

Pomysł konferencji zbiegł się w czasie z 300. rocznicą ślubu Marii Leszczyńskiej i króla Francji Ludwika XV; w wyniku małżeństwa zawartego w 1725 roku polska królewna – córka Stanisława Leszczyńskiego – została królową Francji. – (Na konferencji) będzie też mowa o trzech innych małżeństwach dynastycznych – powiedziała PAP Mariola Odzimkowska, ekspertka ds. naukowych Instytutu Biblioteka Polska w Paryżu. Chodzi zatem o łącznie cztery wesela, które połączyły dwory królewskie Polski i Francji w ciągu niespełna wieku, między 1645 i 1725 rokiem.

Pierwszym z francusko-polskich królewskich ślubów tej epoki był ślub Ludwiki Marii Gonzagi z polskim królem Władysławem IV Wazą w 1645 roku. Po jego śmierci owdowiała królowa wyszła za mąż w 1648 roku za jego brata i następcę – króla Jana II Kazimierza (w 1648 roku). Trzecie królewskie wesele odbyło się w 1665 roku, gdy Jan Sobieski pojął za żonę Marię Kazimierę d’Arquien, słynną królową Marysieńkę. Wreszcie w 1775 roku odbył się ślub Leszczyńskiej z Ludwikiem XV. Z kolei pogrzeb, o którym mówi tytuł konferencji, to pogrzeb Jana Kazimierza, który schronił się w Paryżu po abdykacji w 1668 roku i zmarł w roku 1672.

Nawiązujący do znanego filmu tytuł spotkania „jest przewrotny”, ale „ambicje wokół tej konferencji są dużo poważniejsze” – podkreśliła Odzimkowska. Chodzi o zarys relacji polsko-francuskich w XVII i XVIII wieku i przyjrzenie się narracji towarzyszącej wielkim dworskim uroczystościom. Naukowcy analizują przeróżne źródła: relacje i sprawozdania, krążące po Europie depesze ambasadorów przy dworach we Francji i w Polsce, jak i korespondencję prywatną, a także: ryciny, obrazy, medale, gobeliny. Badacze chcą nie tylko zrekonstruować ówczesne uroczystości, ale też to, w jaki sposób otwierały one nowe możliwości kontaktu między oboma krajami, a także – jak były przedstawiane, a więc – jak wyglądało to, co dziś nazwalibyśmy „przekazem medialnym” wokół tych wydarzeń.

Jak mówi ekspertka z Biblioteki Polskiej w Paryżu, badaczy interesuje to, jak w ten sposób powstawała narracja o przyjaźni polsko-francuskiej. – To, co się wydarzyło w XVII, XVIII i XIX wieku, choć akurat tutaj jest okrojone do roku 1725 – (…) wpłynęło z pewnością na to, jak oba narody myślą o sobie nawzajem – ocenia Odzimkowska.

Instytut Biblioteka Polska w Paryżu jest współorganizatorem konferencji wraz z Centrum Badawczym Pałacu Wersalskiego. W spotkaniu, które zakończy się w sobotę, biorą udział naukowcy z uczelni w Krakowie, Wrocławiu, Warszawie, Toruniu, Strasburgu i Paryżu.

źródło: PAP

 

czytaj też: >>> Maria Leszczyńska – ostatnia królowa, po której Francuzi płakali <<<