Top 5 przydomków francuskich koronowanych głów – przydomkowe hity

fot. Pixabay.com

Wiadomo nie od dziś, że władcy różnych państw musieli dźwigać nie tylko korony, ale i przydomki. Co prawda często dostawali je jako pośmiertną pamiątkę od potomnych, innym razem już za życia do ich zacnych imion dodawano jakieś słowo lub wyrażenie najlepiej oddające wielkość, charakter, cechę fizyczną. Gorzej, jeśli ów przydomek związany był z jakąś ułomnością lub po prostu nie najlepszymi rządami.

Oto subiektywna lista hitów – top 5 przydomków królów Francji:

1. Ludwik XV Ukochany (fr. Louis XV le Bien-Aimé; lata panowania 1715-1774) – król z dynastii Burbonów. Był mężem Marii Leszczyńskiej, córki polskiego władcy Stanisława Leszczyńskiego, ale nie dlatego znalazł się na szczycie tej listy. Jego pradziadkiem i poprzednikiem na tronie był słynny Ludwik XIV. Trzeba przyznać, że przydomek Ludwika XV jest dość uroczy. Złośliwi mogą uznać, że jest on wynikiem licznych romansów władcy i choćby faktu, że w wieku 31 lat został dziadkiem… 
   

   Louis XV, Louis-Michel van Loo, fot. wikimedia (domena publiczna)

2. Karol VI Szalony (fr. Charles VI le Fol; 1380-1422) – z dynastii Walezjuszów. To jeden z tych przypadków, kiedy niestety psychiczny defekt władcy stał się przyczyną przypisania mu takiego a nie innego przydomka. Umysłowe niedomagania Karola VI były również powodem problemów polityczno-gospodarczych państwa. Dodajmy tylko, że prosty lud nazywał go podobno “Ukochanym”, a zatem jego problemy psychiczne mogły paradoksalnie zaskarbić mu życzliwość części poddanych.
   

   Karol VI Szalony, fot. wikimedia (domena publiczna)

3. Ludwik V Gnuśny (fr. Louis V le Fainéant; 986-987) – przedstawiciel Karolingów. Krótki okres panowania tego władcy zdaje się potwierdzać średniowieczny zapis kronikarski uznający Ludwika V za tego, „qui nihil facit” – „który nic nie zrobił”. Możemy się jednak zastanowić czy to, że niczym szczególnym się nie wyróżnił, wynikało z jego lenistwa, czy raczej krótkiego panowania. Trudno powiedzieć.
   

   Ludwik V Gnuśny, fot. wikimedia (doeman publiczna)

4. Ludwik II Jąkała (fr. Louis II le Bègue; 877-879) – z dynastii Franków Zachodnich. Podobnie jak w przypadku Karola VI Szalonego tak i tutaj przydomek wywodzi się od defektu, w tym przypadku nieco innego typu. Co ciekawe ze źródeł historycznych wynika, że chorowity Ludwik II cieszył się sympatią poddanych.
   

   Ludwik II Jąkała, fot. wikimedia (domena publiczna)

5. Karol III Prostak (fr. Charles III le Simple, 898-923) – aby prawdzie historycznej stało się zadość zaznaczmy, że to król zachodniofrankijski reprezentujący dynastię Karolingów. Znawcy języka francuskiego i osoby mówiące w tym języku bez trudu zgadną, że “simple” wcale niekoniecznie trzeba tłumaczyć tak pejoratywnie jako “prostak”. W słowniku przy haśle “simple” znajdziemy takie określenia jak: prosty, prostolinijny, skromny, ale też mówiący prawdę bez ogródek, wyprostowany, człowiek z zasadami, mający dobry, prosty charakter. Przypadek tego monarchy dowodzi chyba najdobitniej, że z tłumaczeniami trzeba uważać. Fakt faktem, że jednak ów “prostak” przyjął się bodaj najpowszechniej jako przydomek Karola III.
   

   Król Karol III Prostak, fot. wikimedia (domena publiczna)

A oto jeszcze kilku innych kandydatów, którzy nie wylądowali na liście: Ludwik IV Zamorski, Karol II Łysy, Karol Otyły, Ludwik X Kłótliwy, Ludwik XIV Król-Słońce (chyba najbardziej znany)

Powyższą listę trzeba oczywiście traktować z przymrużeniem oka. Należy również zwracać uwagę na niuanse tłumaczeniowe.

A jakie są Wasze, szanowne Czytelniczki i Czytelnicy, przydomkowe typy jeśli chodzi o władców francuskich?

 

Główne źródła informacji na potrzeby tego tekstu: histmag.org, ciekawostkihistoryczne.pl, historycy.org, encyklopedia.pwn.pl