Spektakle Warlikowskiego i Górnickiej na Festiwalu w Awinionie

Twórca Festiwalu w Awinionie Jean Vilar (po prawej, 1967), fot. Autorstwa jlggb (Jean-Louis Boissier) - https://www.flickr.com/photos/jlggb/7172146257/, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=41671882

Spektakle Krzysztofa Warlikowskiego i Marty Górnickiej znalazły się w programie 78. edycji najważniejszego festiwalu teatralnego na świecie. Publiczność obejrzy dziewięć pokazów polskich artystów na Dziedzińcu Głównym Pałacu Papieży w Awinionie.

W tym roku od 29 czerwca do 21 lipca nad Rodanem odbywać się będzie 78. edycja Festiwalu Teatralnego w Awinionie. Festiwal gromadzi najnowocześniejszą twórczość międzynarodową, to nie tylko spektakle teatralne, ale także performance taneczne, wystawy oraz pokazy filmowe. Na miesiąc Dziedziniec Główny Pałacu Papieży w Awinionie z widownią na 2 tysiące widzów, ożywa przekształcając się w zaskakującą salę widowiskową. Festiwal obfituje również w wydarzenia towarzyszące, takie jak m. in. debaty, które pozwalają na wgląd w świat zaproszonych artystów, zmieniając miasto w miejsce tętniące kulturą. W tegorocznej edycji festiwalu pojawią się dwa polskie akcenty – swoje spektakle wystawiać będą Krzysztof Warlikowski oraz Marta Górnicka.

Widzowie będą mieli okazję obejrzeć „Elizabeth Costello. Siedem wykładów i pięć bajek z morałem” w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Polski reżyser przyjedzie do Awinionu po raz ósmy, aby zaprezentować najnowszą premierę Teatru Nowego. Podczas wcześniejszych edycji prezentował m. in. „(A)pollonię”, „Kabaret warszawski” oraz „Krum”. Spektakl „Elizabeth Costello” oparty jest na tekstach Johna Maxwella Coetzeego, laureata Literackiej Nagrody Nobla, powiązanych motywem jego alter ego – pisarki Elizabeth Costello.

„Bohaterka ta nie jest wyłącznie fikcyjnym, literackim bytem. Można powiedzieć, że stała się artystycznym i życiowym alter ego Coetzeego, wypowiadającym się w jego imieniu, zastępującym go. Pisarz niejako zaczął w pewnym momencie ukrywać się za jej plecami, czy używać jej jako tarczy, jakby chciał zrzucić na nią odium krytyki, niezgody i złości odbiorców i uczestników akademickich dyskusji i sporów. Jak sam Coetzee twierdzi, Costello wdziera się nie tylko do jego wyobraźni i pisarskich planów, zabiera też głos – jego głos – w kwestiach filozoficznych, ekologicznych, społecznych i egzystencjalnych, przemawia i apeluje do sumień w sprawie losu zwierząt, nierówności społecznych i wykluczenia osób starszych czy kalekich. Sama też wdziera się do jego utworów, w których autor nie planował jej umieścić. Można ją zatem uznać za rodzaj upiora, wołającego głosu lub dybuka czy innej zbłąkanej duszy. Lub po prostu za ulubioną figurę, która maniakalnie powraca do swojego twórcy” – można przeczytać na stronie Teatru Nowego. Dotychczas Costello pojawiała się pięć razy w spektaklach Warlikowskiego, ale nigdy wcześniej reżyser nie poświęcił jej całego spektaklu. Sztuka wystawiona zostanie pięć razy od 15 do 21 lipca na najważniejszej scenie.

Pełnometrażowy pokaz będzie miał także spektakl „Matki. Pieśń na czas wojny” Marty Górnickiej. Chór kobiet za pomocą pieśni opowiada o wojnie m. in. w Ukrainie. W skład chóru wchodzi 21 ukraińskich, polskich i białoruskich kobiet w wieku od 9 do 71 lat. Każda posiada doświadczenie wojenne oraz wyjątkową życiową historię. Chór nawiązuje do tradycji chórów żeńskich z VII wieku p.n.e. Podczas spektaklu mieszają się ze sobą i przenikają ukraińskie wyliczanki dziecięce, tradycyjne pieśni, zaklęcia oraz wypowiedzi polityczne. „Nasz spektakl mówi o kobietach i wojnie. O mechanizmach obronnych, o odpowiedzialności. O naszej reakcji na wojnę w Europie. O rytuałach przemocy wojennej wobec kobiet i cywili, które są wciąż takie same” – wskazała w opisie spektaklu reżyserka. Odbędą się trzy pokazy sztuki, na najważniejszej scenie w dniach 9-11 lipca.

Festiwal został założony przez francuskiego aktora i reżysera teatralnego Jeana Vilara w 1947 roku.

Pełen program festiwalu dostępny jest na stronie organizatora.

źródło: PAP

 

czytaj też:

Przyznano Nagrody Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego >>>

Krzysztof Warlikowski w Teatrze Chaillot – recenzja >>>