Poszukiwania grobu polskiego żołnierza we Francji

Szeregowiec Tadeusz Kaczmarek zmarł w wyniku obrażeń w Domprel (Doubs) 18 czerwca 1940 r.

Wielu polskich żołnierzy, którzy oddali życie za obronę Francji w 1940 r., spoczywa w miejscach zupełnie zapomnianych. Niemożność identyfikacji ciała, nieodpowiedni zapis w chwili pochówku (błąd w imieniu lub nazwisku, itp.), brak stosownych dokumentów archiwalnych – to wszystko elementy, które nie sprzyjają ustaleniu miejsca pochówku takiej osoby.

Na prośbę rodziny i przy pomocy mieszkańców gminy Domprel trwają zatem poszukiwania grobu szeregowca Tadeusza Kaczmarka.

Zaciągnięty do polskiej armii we Francji, Tadeusz został włączony do grupy rozpoznawczej 2 dywizji strzelców pieszych gen. Prugar-Ketlinga wraz ze swoim bratem Stanisławem. Bracia brali udział w obronie kraju podczas kampanii francuskiej. Po ciężkich walkach w Port-sur-Saône (Haute-Saône) jednostka utknęła w Vesoul, Lure 17 czerwca, a wieczorem znalazła się w Clerval. Celem było dołączenie do reszty dywizji w sektorze Maiche (Doubs).

Według relacji Stanisława i aktu zgonu z gminy Domprel, dwaj bracia byli razem na tym samym motocyklu, kiedy spotkali się z żołnierzami niemieckimi 18 czerwca 1940 r. w sektorze Ouvans (Doubs). Niemcy otworzyli ogień, raniąc Tadeusza w plecy. Uciekając od żołnierzy niemieckich, bracia mieli się zatrzymać w gminie Domprel w celu uzyskania pomocy medycznej. Położony w domu pana Morela młody żołnierz w wieku 19 lat zmarł o godzinie 15.00.

Jego ciało zostało pochowane na cmentarzu we wsi Domprel. Według żyjących mieszkańców hełm Tadeusza Kaczmarka został umieszczony na krzyżu. Później jednak ciało tego dzielnego żołnierza ekshumowano i złożono je w nieznanym miejscu.

Pomimo sięgania do różnorodnych akrchiwów, spisów osób pochowanych na różnych cmentarzach, list pochówków żołnierzy w publikacjach starych weteranów i lokalnych wspomnień, wciąż nie udało się odnaleźć grobu Tadeusza Kaczmarka.

Bardzo dobrze, że są w internecie takie miejsca jak “S’engager pour la France: les polonais du Pas-de-Calais 1939/1945” czy polski program telewizyjny “Było nie minęło. Kornika zwiadowców historii”, których autorzy zabiegają o ocalenie od zapomnienia pamięci tysięcy bohaterów.