Maria Leszczyńska i Ludwik XV – dziadkowie zupełnie nietypowi

Ludwik XV Burbon i Maria Leszczyńska, fot. wikimedia (domena publiczna)

Chociaż we Francji Dzień Babci jest obchodzony w pierwszą niedzielę marca, a Dzień Dziadka przypada dopiero tradycyjnie w pierwszą niedzielę października weźmy pod lupę dość nietypową parę – babcię i dziadka, Polkę i Francuza. Jak dobrze wiemy w Polsce babcie świętują 21 stycznia, a dziadkowie mają swoje święto 22 stycznia. Jeśli dziadkowie i babcie kojarzą nam się z laską, siwymi włosami i pochyloną sylwetką, to Maria Leszczyńska i Ludwik XV zupełnie nie pasowali do tego stereotypu. Czy 31-letni mężczyzna może być dziadkiem, a 38-letnia kobieta babcią? Przypadek Ludwika XV, króla Francji, i Marii z Leszczyńskich dowodzi, że tak.

Ludwik XV (nazywany Ukochanym) wstąpił na tron już jako pięciolatek. Był następcą i jednocześnie prawnukiem innego wielkiego monarchy, może najbardziej znanego spośród francuskich władców, Ludwika XIV, czyli Króla-Słońce, który przeżył ojca i dziadka Ludwika XV. W związku z tym, że mały król z oczywistych względów nie bardzo nadawał się do samodzielnego sprawowania władzy, w jego imieniu rządzili regenci. Gdy Ludwik osiągnął 13 rok życia objął samodzielne rządy. Dwa lata później został mężem polskiej królewny, córki dwukrotnego króla Polski, Stanisława Leszczyńskiego. Jego małżonka miała wówczas 22 lata.

Pośpiech w Wersalu dotyczący ślubu młodego monarchy potęgowany był również przez fakt, że Ludwik nie cieszył się najlepszym zdrowiem, dlatego czyniono wiele starań, żeby zabezpieczyć następstwo tronu. Spośród bardzo wielu kandydatek wybór padł zatem na dość urodziwą, zdrową i dojrzałą Polkę, która w 1725 r. została żoną Ludwika. W 1727 r. na świat przyszły bliźniaczki – najstarsze córki pary królewskiej. Dwa lata później Maria Leszczyńska urodziła pierwszego syna – Ludwika Ferdynanda, który po latach został ojcem Ludwika XVI – władcy, który padł ofiarą wielkiej rewolucji (dodajmy, że ten nieszczęsny monarcha był potomkiem aż trzech królów Polski). Biorąc jednak pod uwagę fakt, że w 1728 r. urodziła się trzecia córka Ludwika XV, monarcha w wieku 19 lat miał już czwórkę dzieci. Ogółem Ludwik i Maria doczekali się dziesięciorga dzieci.

W 1739 r. starsza z córek-bliźniaczek (Maria Ludwika Elżbieta) poślubiła Filipa I, księcia Parmy. Dwa lata później jako czternastoletnia dziewczyna została matką, a zatem jej 31-letni wówczas ojciec w tej sytuacji był już dziadkiem. Warto dodać, że Marię Leszczyńską również trudno nazwać starą babcią – w chwili narodzin najstarszej wnuczki nie skończyła jeszcze 40 lat. Co ciekawe, Maria Ludwika Elżbieta i jej najstarsza córeczka Izabela kochały się nie jak matka i córka, ale raczej jak siostry. Przykładowo razem bawiły się lalkami. Gdy Izabela miała 20 lat jej 34-letnia matka zmarła, co odbiło się na jej życiu; do jego końca nie uporała się z depresją i myślami o śmierci.

Izabela – najstarsza wnuczka Ludwika XV i Marii z Leszczyńskich, stanęła na ślubnym kobiercu w 1760 r. Dwa lata później została matką Marii Teresy, a zatem w momencie narodzin prawnuczki Ludwik XV miał 52 lata, a Maria Leszczyńska 59. Byli to zatem całkiem młodzi pradziadkowie.

Ludwik XV zmarł w 1774 r. w wieku 64 lat. Królowa Maria odeszła z tego świata w 1768 r. dzień po swoich 65 urodzinach. Biorąc zatem pod uwagę powyższe fakty można przypuszczać, że gromada wnuków, prawnuków, a może i nie tylko, była w rodzinie Ludwika i Marii dość pokaźna.

Na koniec dodajmy, że wystawa poświęcona królowej Marii Leszczyńskiej w Wersalu była jednym z najważniejszych wydarzeń polonijnych 2019 r.

Główne źródła informacji: ciekawostkihistoryczne.pl, historia.uwarzamrze.pl, histmag.org, encyklopedia.pwn.pl