68 lat temu stracono gen. Augusta Fieldorfa “Nila”

Emil Fieldorf po aresztowaniu 1950, wikimedia (domena publiczna)

24 lutego 1953 r. o godz. 15.00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej władze komunistyczne doprowadziły do powieszenia gen. Augusta Fieldorfa “Nila”. “W rocznicę śmierci generała, dowódcy Kedywu, zamordowanego przez komunistów w 1953 r., czcimy jego pamięć” – oświadczył w środę minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Dodał, że Instytut Pamięci Narodowej nadal szuka szczątków bohatera. W biografii gen. “Nila” znajdujemy parę francuskich wątków.

W środę mija 68 lat od śmierci gen. Augusta Emila Fieldorfa “Nila”. 24 lutego 1953 r. w Warszawie w więzieniu na Mokotowie władze komunistyczne wykonały na nim wyrok śmierci; gen. Fieldorf był organizatorem i dowódcą Kedywu Komendy Głównej AK, jednym z najbardziej zasłużonych żołnierzy Rzeczypospolitej, Armii Krajowej i polskiego podziemia niepodległościowego.

Zbigniew Ziobro upamiętniając tę datę napisał na Twitterze: “W rocznicę śmierci gen. Augusta Fieldorfa “Nila”, dowódcy Kedywu, zamordowanego przez komunistów w 1953 r., czcimy jego pamięć. Po sfingowanym procesie skazano go na śmierć. Wyrok wykonano w więzieniu przy Rakowieckiej, (dziś @MuzeumWykletych). IPN nadal szuka szczątków bohatera”.

W rocznicę śmierci gen. Augusta Fieldorfa „Nila”, dowódcy Kedywu, zamordowanego przez komunistów w 1953 r., czcimy jego pamięć. Po sfingowanym procesie skazano go na śmierć. Wyrok wykonano w więzieniu przy Rakowieckiej, (dziś @MuzeumWykletych). IPN nadal szuka szczątków bohatera.

— Zbigniew Ziobro | SP (@ZiobroPL) February 24, 2021

Gen. August Emil Fieldorf “Nil” (1895-1953) jako 19-latek zgłosił się na ochotnika do I Brygady Legionów, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym był zawodowym oficerem Wojska Polskiego. Brał udział w kampanii polskiej 1939 r., po jej porażce trafił do Francji, a stamtąd – w 1940 r. – do Anglii.

Po powrocie do okupowanej Polski podjął działalność konspiracyjną początkowo w Związku Walki Zbrojnej, a potem w Armii Krajowej. Był organizatorem i szefem Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej, zastępcą komendanta głównego AK, szefem antysowieckiej organizacji NIE. Po wojnie, na podstawie fałszywych oskarżeń o współpracę z okupantem, został skazany na śmierć przez komunistyczny sąd. Wyrok – przez powieszenie – wykonano 24 lutego 1953 roku w warszawskim więzieniu na Mokotowie.

Miejsce pochówku gen. “Nila” do dziś nie jest znane. Historycy sądzą, że mógł on spocząć na tzw. Łączce na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach, gdzie w latach 1948-1956 pochowano kilkuset zmarłych i straconych w więzieniu mokotowskim. Prowadzone w kwaterze “Ł” dotychczasowe poszukiwania i badania genetyczne odnalezionych szczątków nie przyniosły rezultatu.

Jeśli chodzi o francuskie wątki w życiu gen. “Nila”, trzeba wspomnieć, że przez pewien czas pełnił obowiązki komendanta Związku Strzeleckiego we Francji. Na tym stanowisku współpracował z majorem Włodzimierzem Zielińskim, stojącym na czele Instruktoratu Wychowania Fizycznego przy Ambasadzie RP w Paryżu.

We wrześniu 1939 r. “Nil” próbował się przedostać do Francji. Po okresie internowania, z którego zbiegł, zgłosił się do polskich sił na Zachodzie.

We Francji “Nil” ukończył kursy sztabowe. 3 maja 1940 r. awansowano go na stopień pułkownika. Po kapitulacji Francji udał się do Anglii.

Źródło: PAP, wikipedia