Francuski pisarz: obcięcie głowy nauczycielowi jest wypowiedzeniem wojny

Pascal Bruckner w Warszawie, 26 stycznia 2017, by Mariusz Kubik - Praca własna, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=55904493

Obcięcie głowy nauczycielowi za nauczanie o wolności słowa jest „wypowiedzeniem wojny, które należy odpowiednio traktować” – ocenił pisarz Pascal Bruckner. We francuskiej szkole problematyczne jest również nauczanie o Holokauście, Wolterze czy Mahomecie – zauważył w wywiadzie dla „Le Figaro”.

Po piątkowym ataku terrorystycznym na 47-letniego nauczyciela historii i geografii w podparyskim Conflans-Saint-Honorine, eseista i pisarz oświadczył, że „przekroczono granicę w obrzydliwości”.

„Atakujemy najświętszy bastion Republiki: szkołę i osobę nauczyciela. (…) Podobno zgłaszali się rodzice uczniów. Ofierze podobno grożono śmiercią. Co zrobią inni nauczyciele, gdy będą musieli poruszyć te delikatne tematy?” – pyta Bruckner.

„Rzeźnikiem z Conflans-Saint-Honorine jest Daesh (IS, Państwo Islamskie), które pokazuje przesłanie w formie makabrycznej ceremonii; to ostrzeżenie dla całej kadry nauczycielskiej, która będzie musiała się zamknąć lub zginąć. Nie jest to akt separatyzmu, jest to wypowiedzenie wojny” – oznajmił Bruckner.

Pascal Bruckner : «C’est une déclaration de guerre qui doit être traitée en conséquence» #Société https://t.co/PEjNciasXu

— Le Figaro (@Le_Figaro) October 16, 2020

„Za najmniejszą kpinę ze świętego tekstu grozi kara śmierci” – zauważył pisarz, dodając, że już w 2004 r. tzw. raport Obina informował o niepokojących zjawiskach radykalizacji we francuskich szkołach – niemożliwe staje się nauczenia o Holokauście i kwestii żydowskiej, Wolterze, który kpił z proroka, czy o cudzołożnej kobiecie, bohaterce tytułowej literackiej pani Bovary z książki Gustave’a Flauberta – informuje PAP.

“Nauczanie staje się teraz równie niebezpiecznym zawodem, jak zawód żołnierzy na polu bitwy (…) W szkole pierwszeństwo ma indywidualna autocenzura” – powiedział Bruckner. „Musimy natychmiast masowo odtworzyć wszystkie karykatury Charliego, umieścić je na wszystkich naszych ścianach, aby uciszyć morderców. Mogą zabić jedną osobę, nie zabiją nas wszystkich” – zauważył pisarz.

„Atak ten ma miejsce w środku procesu w sprawie masakry w +Charlie Hebdo+ i kilka tygodni po ataku nożem przed byłym pomieszczeniem satyrycznej gazety. Czy to oznacza, że w ciągu ostatnich pięciu lat nie poczyniliśmy żadnych postępów? Czy przegrywamy walkę z islamizmem o wolność słowa?” – zapytał retorycznie Bruckner. Proces Charliego budzi całą nienawiść (…) Ma podwójną i paradoksalną zaletę, wymiotną i edukacyjną. Wśród fanatyków reanimuje potrzebę karania, powtórzenia zabójstwa” – oświadczył pisarz, nawiązując do masakry w redakcji tygodnika „Charlie Hebdo” w styczniu 2015r.

„Ponieważ terroryści nie mają już środków na organizowanie komanda, pracują solo na prymitywnych instrumentach, jak seryjni mordercy, siejąc strach w całym kraju. Ale proces jest również elementem pozytywnym z dwóch powodów: każdy, kto śledzi zeznania oskarżonych, widzi banalność zła. Biedne typy indoktrynowane i często zachęcane przez swoją rodzinę lub bliskich wierzą, że mają boską misję i muszą bezwzględnie zabić niewiernego, aby zdobyć swój raj i +pomścić proroka+” – powiedział Bruckner.

Jednak zdaniem pisarza „przedstawiciele islamu w Republice, z niezwykłą godnością i odwagą, jednoznacznie potępiają te haniebne czyny”. „Dziś Recep Erdogan, islamofaszysta, musi się radować” – podsumowuje pisarz, nawiązując do polityki prezydenta Turcji oraz ideologii nazizmu i słów pisarza Bertolda Brecht o “bestii, która wyłoniła się z brzucha potwora”.

„Pomyślmy też o dziennikarzach Charliego, którzy od 2006 roku żyją pod ochroną policji. Ci, którzy walczą o naszą wolność, sami są pozbawieni podstawowych wolności” – zauważa.