Francuski parlament za in vitro bez ojca – komentatorzy: dobro dziecka pominięte

Pixabay

Niższa izba parlamentu Francji w pierwszym czytaniu przyjęła ustawę udostępniającą zapłodnienie in vitro parom lesbijskim oraz samotnym kobietom. Przewodniczący senatu, reprezentujący prawicę, oświadczył, że jest „raczej otwarty” na nowe prawo. Przeciwnicy ustawy podkreślają, że dobro dzieci zostało zupełnie pominięte, gdyż w ten sposób pozbawiono je ojca – donosi KAI.

Proces legislacyjny ustawy o in vitro bez ojca jest świadectwem ogromnej siły przebicia lobby LGBT nad Sekwaną. Przyjmowane jest prawo sprzeczne ze zdaniem zarówno ekspertów jak i społeczeństwa.

Przykładowo we wrześniu br. poważne zastrzeżenia do ustawy zgłosiła Krajowa Akademia Medycyny. Lekarze podkreślali istotną rolę ojca w rozwoju dziecka i kształtowaniu jego osobowości oraz tożsamości. Opowiedzieli się za przeprowadzeniem dodatkowych badań z zakresu psychiatrii dziecięcej wśród dzieci nieposiadających ojca, także tych, które narodziły się z zapłodnienia in vitro kobietom samotnym lub żyjącym w związku zwanym lesbijskim.

Niższa izba francuskiego parlamentu przyjęła w pierwszym czytaniu ustawę udostępniającą zapłodnienie in vitro parom lesbijskim i samotnym kobietom. https://t.co/m7jyYYrkDD

— Gość Niedzielny (@Gosc_Niedzielny) October 17, 2019

Francuskie społeczeństwo również sprzeciwia się nowej ustawie. 1 października instytut IFOP przeprowadził badania, z których wynika, że 83 proc. Francuzów uważa, iż dziecko ma prawo do posiadania ojca, a 91 proc. jest zdania, że dziecko powinno być wychowywane przez parę rodziców. 54 proc. badanych uważa, że sporna ustawa w ogóle nie uwzględnia dobra dziecka.

Na ten sam problem wskazuje sekretarz generalny Episkopatu Francji. Uważa, że społeczne konsultacje w tej sprawie to tylko pozory. Ks. Thierry Magnin mówi, że z jednej strony przeprowadzono konsultacje poprzedzające prace zgromadzenia narodowego. Podkreślił, że różne nurty filozoficzno-religijne mogły przedstawić swoje zdanie, co było przykładem dobrze funkcjonującej demokracji. Mimo to istniało przeświadczenie o odgórnym przesądzeniu sprawy. Ks. Magnin dodaje, że nie podjęto dyskusji nad najważniejszymi kwestiami, a szczególnie możliwymi ich konsekwencjami. Wzięto jedynie pod uwagę pragnienia i zapotrzebowania społeczeństwa bez należytego zwrócenia uwagi na możliwości współczesnej nauki i techniki.