Jak na świadectwo wiary Polaków zareaguje Ameryka?

fot. Radio tweet

Z Polski, z diecezji warszawsko-praskiej do Panamy na Światowe Dni Młodzieży, wyrusza grupa ok. 104 uczestników, w tym 3 wolontariuszy i 5 księży, którzy na miejscu w Panamie będą posługiwać w różnych potrzebach, wobec przyjeżdżającej tam z całego świata młodzieży.

Przygotowanie młodzieży do spotkania w Panamie

Zbliżające się ŚDM, to czas, w którym będziemy szczególnie wpatrywać się w Maryję, która jest Służebnicą, dlatego przygotowując się tak mocno do tegorocznych ŚDM, rozważaliśmy słowa z Ewangelii św. Łukasza: „Oto Ja Służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa Twego”. Przez ostatni rok, kiedy spotykałem się raz w miesiącu z naszą grupą, przed wyjazdem do Panamy, realizowaliśmy program duchowy, który został przygotowany przez Komisję ds. młodzieży działającą przy KEP. Rozważaliśmy również materiał związany ze szczególną osobą, jaką jest w Kościele… Maryja, z Jej postawą wiary i omawialiśmy poszczególne tajemnice różańcowe, wpatrując się w Matkę Bożą, wsłuchując się w głos samego Boga, w to, jak Maryja realizowała w swoim życiu to, co Jej Bóg powiedział i przekazał, ale także wpatrywaliśmy się w obecny program duszpasterski, przyglądaliśmy się darom Ducha, św., którymi nas Bóg obdarował, poprzez sakrament bierzmowania.

„Oto Ja Służebnica Pańska, niech Mi się stanie wg słowa Twego” - św. Łk 1,26-38.

Pobyt w Panamie

Jedziemy do diecezji Chitre, tam będziemy mieszkali u rodzin. Rozpoczęliśmy już nawet pierwsze rozlokowywanie. Dostaliśmy możliwość skontaktowania się z tymi osobami, które nas przyjmują w czasie trwania ŚDM. Chitre z tego, co wiemy, to katolicka diecezja, tam jest ok. tysiąca Polaków. Powoli jesteśmy przydzielani do rodzin i ten pierwszy tydzień poświęcimy zwiedzaniu diecezji Chitre, a później już wydarzenia centralne, spotkanie z Ojcem św. Franciszkiem. Myślę, iż jest w nas duża ciekawość:, co Ojciec św. nam powie. Jest w nas pozytywne doświadczenie z różnych innych młodzieżowych wydarzeń, w których braliśmy udział. Wielu z tych, którzy jadą do Panamy jest zainteresowana, jak wyglądają wspólnoty Kościoła, w ich rodzinnych krajach. Będzie tam można spotkać się z ludźmi, którzy wierzą, poszukują woli Pana Boga, ludzi młodych, czyli też doświadczenie wspólnoty, jest to oczywiście dla każdego z nas bardzo cenne. Lecimy do Panamy wyczarterowanym samolotem, będzie obecna młodzież, także z innych diecezji – to też może być ciekawe i budujące dla polskiej młodzieży.

Przypomnę, iż na gruncie diecezjalnym, odbyło się dotychczas wiele spotkań w poszczególnych parafiach, gdzie organizowano różnorodną pomoc związaną z wyjazdem do Panamy, bo jest on dość drogi, więc widziało się tu bardzo duże zainteresowanie osób dorosłych w naszych diecezjach, gdzie gościliśmy z ekipą ŚDM.

Charakterystyka młodzieży wyjeżdżającej na ŚDM

W naszej pielgrzymkowej grupie jest różna młodzież są m.in. studenci, osoby pracujące już po zakończonych studiach. W większości to nie są ludzie, którzy byliby związani z jakąś konkretną wspólnotą, ale często chodzące i uczestniczące w życiu kościoła, tak, na co dzień. Dominuje tu oczywiście wiek studencki.

Co polskiego zawozimy do Panamy?

Podzielimy się z innymi młodymi ludźmi w Panamie naszym entuzjazmem wiary. Dalej to, co jest pozytywne w Kościele w Polsce, co może nas wyróżniać – to doświadczenie tegoż Kościoła, gdzie jest jeszcze nas dużo w Kościele, gdzie mamy doświadczenie potrzeby sakramentu pokuty, gdzie dzielimy się obecnością księży – ich pracą duszpasterską we wspólnotach parafialnych, a więc świadectwa, jak wyglądają polskie parafie, ilu ludzi chodzi do Kościoła, ilu duchownych pracuje na terenie danej parafii – tego ludzie – mieszkający w Europie zachodniej słuchają, a nie raz i bardzo są tym zdziwieni.

Nie wiem, jak na nasze świadectwo wiary i doświadczenia kościoła, zareaguje Ameryka – jak u nich wygląda codzienna praca duszpasterska w parafiach. Mam nadzieje, że właśnie tym będziemy mogli się podzielić, doświadczeniem obecności Chrystusa i Jego działaniem, poprzez codzienne życie polskiej parafii, poprzez dar powołań kapłańskich. Może jest to takie proste, ale my też w swoich sercach, głęboko się nastawiamy na to, aby przyjrzeć się innym, że my od nich, także się chcemy czegoś nauczyć. Z tego wspólnego słuchania – w czasie ŚDM w Panamie – będzie się rodziło i nasze dzielenie, o czym i my możemy powiedzieć, a oni dalej, będą z tego naszego świadectwa czerpali dla siebie.