Bazylika Matki Bożej Różańcowej w Fatimie – od murku do świątyni

Bazylika Różańcowa w Fatimie, fot. Polskifr.fr / Artur Hanula

W czwartek 13 czerwca przypada 107. rocznica drugiego objawienia Matki Bożej w Fatimie, która objawiła się pastuszkom – Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. To na tym miejscu, gdzie dziś stoi słynna Bazylika Matki Bożej Różańcowej, 13 maja 1917 r. dzieci bawiły się, „budując niewielki murek”. W pewnym momencie nieopodal zobaczyły błyskawicę zwiastującą wówczas pierwsze przybycie Maryi.

Mali wizjonerzy byli przekonani, że nadciąga burza, dlatego postanowili udać się ze stadem owiec w drogę powrotną. Wydarzenia, jak wiemy, potoczyły się inaczej. Doszło do wyjątkowego spotkania dzieci z Matką Bożą i tak działo się przez sześć kolejnych miesięcy.

Projekt Bazyliki Matki Bożej Różańcowej wykonał architekt z Holandii Gerardus Samuel van Krieken. Kontynuatorem jego dzieła był architekt Portugalczyk João Antunes. 13 maja 1928 r., 11 lat po pierwszym objawieniu, arcybiskup Evory – Manuel da Conceição Santos poświęcił kamień węgielny pod budowę. Konsekracja kościoła miała miejsce 7 października 1953 r. Tytuł bazyliki nadano mu dekretem „Luce Suprema” Piusa XII. Było to w listopadzie 1954 r.

Wymiary Bazyliki to: 70,5 m długości, 37 m szerokości oraz 65 m wysokości wraz z wieżą dzwonnicy zwieńczoną koroną z brązu ważącą 7 ton (powstała w odlewni Bolhão w Porto), a także podświetlanym krzyżem. „Branco de mar” – tak nazywa się miejscowy kamień wapienny, którego użyto w trakcie budowy.

Na wieży znajdują się 62 dzwony autorstwa José Gonçalvesa Coutinho, z kolei zegar to dzieło Bento Rodriguesa. Na frontonie wieży widoczny jest także monogram NSRF (Nossa Senhora do Rosário de Fátima – Matka Boska Różańcowa z Fatimy). Jest to mozaika wykonana w Watykanie, podobnie jak ta znajdująca się nad głównym wejściem do bazyliki, która przedstawia koronację Najświętszej Maryi Panny. Albano França wykonał anioły z marmuru widoczne na fasadzie.

Ciekawe, że w niszy wieży znajduje się figura Maryi o wysokości 4,73 m i wadze 14 ton. To dzieło ks. Thomasa McGlynna, któremu wskazówek co do wyglądu Matki Bożej udzieliła s. Łucja. Rzeźba jest darem od katolików z USA. Poświęcono ją 13 maja 1958 r.

Bazylika powstała na planie krzyża łacińskiego. We wnętrzu znajduje się 14 bocznych ołtarzy. Umieszczone na nich reliefy z brązu obrazują tajemnice różańcowe. Piętnasta tajemnica jest widoczna na płaskorzeźbie na sklepieniu nad prezbiterium. Witraże w nawach bocznych stanowią nawiązanie do wezwań z litanii loretańskiej. Na łuku sklepienia na skrzyżowaniu naw widać napis: „Regina Sacratissimi Rosarii Fatimae Ora Pro Nobis” („Fatimska Królowo Różańca Świętego, módl się za nami”). To mozaika z pracowni watykańskich – dar katolików z Singapuru. Na ścianach Bazyliki znajdują się też stacje Drogi Krzyżowej w formie mozaik. Prawdziwymi dziełami sztuki są również ołtarz główny, tabernakulum, główny obraz świątyni oraz odrestaurowane w 2015 r. organy.

Po Najświętszym Sakramencie najważniejsze w Bazylice są doczesne szczątki trojga wizjonerów. W lewym ramieniu transeptu spoczywają s. Łucja oraz św. Hiacynta, a w prawym św. Franciszek. Są tam też figury świętych Hiacynty i Franciszka, które w dniu ich kanonizacji 13 maja 2000 r. poświęcił św. Jan Paweł II.

Znakiem rozpoznawczym sanktuarium fatimskiego jest też kolumnada Bazyliki Matki Bożej Różańcowej. To dzieło António Lino, składające się z aż 200 kolumn i półkolumn. Są tam też stacje Drogi Krzyżowej. Na kolumnadzie dostrzegamy 17 świętych związanych z Portugalią i/lub szczególną czcią darzących Maryję.

Bazylika Matki Bożej Różańcowej to jedna z najsłynniejszych świątyń świata.

źródło i więcej informacji: fatima.pt

 

czytaj też:

Kaplica Objawień – serce Fatimy >>>