Siedem rzeczy, których nie wiesz o słynnej „Pieśni słonecznej” św. Franciszka

fot. s. Amata J. Nowaszewska

Czy słynna pieśń Franciszka powstała pod wpływem chwili, gdy Święty zachwycił się pięknem stworzenia w czasie swoich niezliczonych wędrówek po Umbrii? Dlaczego jest tak ważna nie tylko dla naśladowców św. Franciszka? Poznajmy najważniejsze fakty o tym niezwykłym utworze, ciągle lubianym pomimo upływu stuleci.

1. „Pieśń Słoneczna”, zwana też „Pochwałą Stworzenia” powstała w klasztorze San Damiano, w pobliżu Asyżu, w ostatnim okresie życia św. Franciszka. Schorowany Franciszek zamieszkał w szałasie obok klasztoru pierwszych klarysek. Św. Klara i siostry pomagały mu w chorobie.

2. „Pochwała Stworzenia” Franciszka z Asyżu ma ogromne znaczenie w historii literatury włoskiej. Jest jednym z najstarszych tekstów poetyckich w całej literaturze włoskiej, a najstarszym, którego autora znamy z imienia. Skomponowana została około 1224 roku w języku używanym w Umbrii. Zalicza się do najbardziej znanych i najczęściej interpretowanych tekstów całej literatury chrześcijańskiej.

3. Gdy Franciszek tworzył słynną dziś na całym świecie pieśń, był bardzo cierpiący. Ciężka choroba oczu sprawiała, że musiał chronić się w ciemnościach, unikając światła słońca. Stworzenia, które wzywał do wychwalania Boga w tym czasie nie widział. Przywoływał z pamięci całe jego piękno.

4. Piękno i dobro stworzenia, które Franciszek znał i wychwalał to przede wszystkim jego rodzinna Umbria. W górskich okolicach Asyżu jest wiele miejsc ustronnych, położonych wśród lasów, w grotach, na zboczach gór lub nad wodą, gdzie Święty się udawał na swoje „sam na sam” z Bogiem na łonie natury. Malowniczy krajobraz skłania do kontemplacji. Umbria jest nazywana „zielonymi płucami Włoch”.

5. Pieśń powstała przede wszystkim, aby wychwalać Boga w dziele stworzenia. Św. Franciszek jest trubadurem, który śpiewa, chwali, wielbi, wywyższa i błogosławi swego Pana. W dziełach stworzenia człowiek nie może nie podziwiać i nie chwalić Tego, który je stworzył – „Najwyższego i Dobrego Pana”.

6. Wychwalanie Boga jest dla niego lekarstwem na własne niemoce. Jest to sposób Franciszka na radzenie sobie z cierpieniem. W chwilach, gdy najbardziej dręczyło go zło, sam intonował pieśni na chwałę Boga, a następnie kazał je śpiewać swoim współbraciom. Chwalenie Boga przynosiło mu wewnętrzną wolność nie tylko w przeciwnościach losu, ale także dało moc w przyjęciu z gotowością i radością siostry śmierci.

7. Papież Franciszek w encyklice „Laudato si’” uczynił Pieśń Słoneczną głównym źródłem refleksji na temat naszej odpowiedzialności i troski za świat stworzony tak, aby był piękną ikoną oblicza Boga. Znalazł się w niej tekst utworu. „Święty Franciszek, wierny Pismu Świętemu, proponuje nam uznanie przyrody za wspaniałą księgę, w której Bóg do nas mówi i przekazuje nam coś ze swego piękna i dobroci” – pisze Ojciec Święty w numerze 12.

#PolskiFRNaWakacjach

Czy słynna pieśń św. Franciszka powstała na skutek zachwytu nad pięknem stworzenia w czasie jego niezliczonych wędrówek po Umbrii? Poznajmy najważniejsze fakty o tym niezwykłym utworze, ciągle lubianym pomimo upływu stuleci.

>>> https://t.co/HJVivNsBSq pic.twitter.com/O3zxiWVjxY

— Portal PolskiFR (@polskifrfr) July 27, 2022

W czasie wakacyjnych wędrówek, warto sięgnąć po „Pieśń słoneczną”, piękny utwór, który także doczekał się wielu interpretacji muzycznych. Cała jego głębia, gdy spotka się z naszym doświadczeniem w kontakcie z naturą, może stać się nową inspiracją dla naszego życia.

 

Pieśń słoneczna

Najwyższy, wszechmocny i dobry Panie,
Twoje są uwielbienie, chwała, cześć i wszelkie błogosławieństwo.

Tylko Tobie, o Najwyższy, one przynależą,
I żaden śmiertelnik nie jest godzien wymieniać Twojego imienia.

Pochwalony bądź, mój Panie, ze wszystkimi Twymi stworzeniami,
nade wszystko z panem bratem Słońcem,
bo jest on lampą dnia i nim rozświetlasz naszą drogę.

Jakże on piękny, promieniejący i pełen blasku.
O Tobie, o Najwyższy, daje nam wyobrażenie.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez siostrę Księżyc i gwiazdy:
stworzyłeś je na niebie, jasne, cenne i piękne.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez brata Wiatr
i przez powietrze, słotę, spiekotę i każdą pogodę,
którymi wspierasz wszystkie Twe stworzenia.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez siostrę Wodę,
która jest bardzo użyteczna, i pokorna, i czysta.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez brata Ogień,
który rozświetla mroki nocy:
piękny on, radosny, nieprzejednany i silny.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez matkę naszą Ziemię,
która nas żywi i utrzymuje,
wydając wszelki owoc, barwne kwiaty i zioła.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez tych, którzy z miłości do Ciebie przebaczają,
znosząc chorobę i niepowodzenia.

Błogosławieni, którzy zniosą je w pokoju,
bo przez Ciebie, o Najwyższy, zostaną nagrodzeni.

Pochwalony bądź, mój Panie, przez siostrę naszą Śmierć cielesną,
przed którą nikt z żyjących ujść nie może:
biada umierającym w grzechu ciężkim;

błogosławieni, których zastaniesz, pełniących Twą najświętszą wolę,
śmierć druga nie uczyni im żadnej szkody.

Chwalcie i błogosławcie mojego Pana i dzięki mu składajcie,
służcie mu w wielkiej pokorze.

św. Franciszek z Asyżu

Manuskrypt z pierwszym zapisem “Pochwały stworzenia” św. Franciszka znajduje się w bibliotece Sacro Convento przy bazylice św. Franciszka. Tekst pieśni zaczyna się w połowie drugiej strony. To śpiewał św. Franciszek. Na marginesie widoczne są informacje o tym, że w momencie tworzenia utworu autor już nic nie widział.