Za 75 dni #Beatyfikacja | Prymas o Matce

Family News Service / 29.06.2021

Pogrzeb Matki Elżbiety Czackiej - Laski 19 maja 1961 r., fot. Archiwum Zgromadzenia / AFSK

Dni płyną bardzo szybko. Do beatyfikacji zostało już 75 dni bez kilkunastu godzin. W kolejnym odcinku publikujemy początek mowy, którą w trakcie pogrzebu Matki Czackiej 19 maja 1961 r. wygłosił Prymas kard. Stefan Wyszyński. Tekst otrzymaliśmy dzięki uprzejmości s. Radosławy Podgórskiej ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, utworzonego 1 grudnia 1918 r. w Warszawie właśnie przez Czcigodną Służebnicę Bożą Matkę Elżbietę Czacką.

Mirabilis Deus in Sanctis suis! – Przedziwny jest Bóg w Świętych swoich! Najwyższemu Ojcu, Panu życia i śmierci, który jest istotową Miłością, podobało się odwołać z tej ziemi do Swego Serca, przed Swe uszczęśliwiające Oblicze, Matkę naszą, Matkę naszych serc, Matkę Dzieła, Zgromadzenia i Rodziny Laskowskiej Niewidomych. Dziś, w Kalwaryjny piątek, mamy złożyć do wiernej służebnicy Boga- ziemi, służebnicę Krzyża Chrystusowego, pierwszą franciszkankę, oddana dziełu uszczęśliwiania doli niewidomych. W tej chwili moim jest obowiązkiem stanąć przy tym obfitym źródle wody żywej i z pomocą nieudolnej dłoni słów, pochwycić przynajmniej odrobinę ożywczych wspomnień z bogatego życia Matki naszej. Nie wyczerpię źródła. To, co powiem, będzie niezwykle skromne, ubogie, fragmentaryczne, niepełne. Wybaczcie, Najmilsi, tę ludzką nieudolność wobec ogromu łaski, którą Bóg ukazuje w sługach swoich. Czuję się w tej chwili tylko zastępcą, bo właściwie powinien tu dziś stać nasz Ojciec [Ks. Władysław Korniłowicz]. On by to zdołał lepiej uczynić. Miał przecież tak głęboki, bliski, bezpośredni i długoletni wpływ na kształtowanie się życia Matki. Wglądał w nie, wspierał, widział ogromne łaski, które Bóg w to życie angażował, zbierając już od wielu lat owoc stokrotny. Ale Ojca naszego nie ma! Dlatego jeden z jego skromnych uczniów musi go w tej chwili zastąpić. Ojciec mi to wybaczy, bo jest to pewnego rodzaju odwaga. Usprawiedliwiona jest chyba tylko tym, że w ostatnich latach życia Matki, jako biskup Warszawy, byłem jej pasterzem i ojcem.