Dziękczynienie za 125 lat istnienia

arch. Sióstr Sercanek

2 lutego Kościół obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego, w którym kontempluje wydarzenie ofiarowania Bogu Dzieciątka Jezus przez Maryje i Józefa, oraz Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.

Jest to okazja dla wszystkich wiernych do refleksji nad darem i wartością życia, które na przestrzeni wieków i dziś, wielu ludzi poświęca wyłącznej służbie Panu, na wzór Maryi składającej Bogu w ofierze samą siebie i największy swój dar – umiłowanego Syna Jezusa – Zbawiciela świata. Dzień ten jest dla osób zakonnych doskonałym momentem do zrobienia rachunku sumienia ze swojego życia. Jest okazją do dziękczynienia za dar powołania do życia, radami ewangelicznymi: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, dziękczynienia za otrzymane charyzmaty oraz wszystkie dary i łaski, jakich nieustannie doświadczają.

Aby mogło wykiełkować w ludzkim sercu pragnienie życia w pełni oddanego Bogu, niezbędny jest czas wyciszenia, który stwarza okazje do głębszej refleksji nad tajemnicą własnego życia. Aby serce usłyszało wołanie Pana i odnalazło Jego bliskość, potrzebna jest głęboka ufność, że ten, który wzywa nie zawiedzie, ufność natomiast, otwarta na wieczność, rodzi zapał do podejmowania niełatwych wyzwań. Głęboka relacja z Chrystusem wzmacnia omdlałe siły, dodaje skrzydeł osobom zakonnym, w obliczu różnych słabości, ludzkiej niewiary i obojętności na sprawy Boże i ludzkie. Praca apostolska i modlitwa zawsze przynoszą owoce, nawet, kiedy są one niewidoczne. „Dojrzewają w słońcu” zapomnienia o sobie, oddania sił i czasu Bogu oraz bliźniemu.

Na drogach życia zakonnego postawione są znaki wskazujące pewną, bezpieczną, choć niełatwą drogę. Są nimi: Ewangelia naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz Reguła zakonna. Warto tu przytoczyć słowa wypowiedziane przez naszą Błogosławioną Matę Klarę Ludwikę Szczęsną

„Niebo, więc twoje jest, bo ścisłość Reguły daje ci je. O, kochaj twoją świętą Regułę, zachowuj ją, a Żywot otrzymasz” – błgosławiona Klara Ludwika Szczęsna.

Nasz tegoroczny Światowy Dzień Życia Konsekrowanego jest szczególną okazją, do dziękczynienia za 125 lat istnienia Zgromadzenia dla Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Od 1894 roku siostry Sercanki w Polsce i poza jej granicami, starają się wypełniać powierzony im charyzmat. Święty Józef Sebastian Pelczar – założyciel Zgromadzenia w „Rozmyślaniach o życiu zakonnym dla zakonnic”, podkreśla, że osoba zakonna powinna pracować nad rozszerzeniem chwały Bożej i uświeceniem innych dusz. Starać się, by na każdym zamiarze, słowie i czynie wypisane były te słowa: „samemu Bogu cześć i chwała”, aby wszyscy patrząc na jej postępowanie, chwalili Ojca, który jest w niebie. Ma ona żyć tylko dla Boga, wielbić nie tylko za siebie, ale i za innych, zwłaszcza za tych, którzy nie wielbią.

Dziękujmy Bogu za dar życia konsekrowanego, prosimy o nowe i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, aby nigdy nie zabrakło chleba życia wiecznego i obecności Boga na ziemi.