Katyń – zbrodnia ludobójstwa | Le crime de génocide

SPK Koło Paryż / AH / 01.05.2024

fot. / photo: SPK Paris

W niedzielę 28 kwietnia br. Kombatanci Polscy we Francji – SPK Paryż uczcili pamięć zamordowanych w Katyniu polskich oficerów. W parafii Bożego Miłosierdzia ks. infułat i prezes Koła Paryż Stanisław Jeż, w asyście proboszcza ks. Janusza Umerle i ks. Ireneusza Pyzika odprawili uroczystą Mszę św. za ofiary tej okrutnej zbrodni.

*

Le 28 avril 2024, les Anciens Combattants Polonais en France – SPK Paris ont commémoré les officiers polonais assassinés à Katyn. En la paroisse de la Divine Miséricorde, le Président du Cercle de Paris, père Stanislas Jeż assistés du curé Janusz Umerle et du père Ireneusz Pyzik, ont célébré une messe solennelle à l’intention des victimes de ce crime cruel.

Obecna była Polonia francuska, pan konsul RP Andrzej Szydło, wiceprezes SPK Paris prof. dr hab. Jerzy Klijanienko z małżonką, członkowie SPK i poczty sztandarowe.

Chór „Totus Tuus” pod dyrekcją pani Urszuli Cuvellier uświetnił nabożeństwo. Na zakończenie Andrzej Dembiński odczytał przesłanie o Katyniu, a wzruszające wiersze wygłosili młodzi parafianie Filip Zelek i Kacper Żądło, a także Jan Marciniak.

Katyń – zbrodnia ludobójstwa na narodzie polskim

84. rocznica strasznej zbrodni katyńskiej, jest ważnym przypomnieniem tego aktu państwowego ludobójstwa Rosji i jednocześnie uświadamia nam zagrożenie, wciąż aktualne, ze strony imperialistycznej polityki Moskwy prowadzącej wojnę na Ukrainie.

Oddajemy hołd ofiarom i przywołujemy w myślach i w modlitwach pamięć o 24 tysiącach oficerów, policjantów, funkcjonariuszy Korpusu Ochrony Pogranicza, sędziów, dziennikarzy, parlamentarzystów, zamordowanych wiosną 1940 roku strzałami w tył głowy. Ich zbiorowymi mogiłami stały się Las Katyński, okolice Charkowa, Miednoje i Bykowni. Tam, z dala od umiłowanej Ojczyzny, swoje miejsce spoczynku znalazł kwiat polskiej inteligencji, gdyż zgodnie z porozumieniem niemiecko-rosyjskim z 23 sierpnia 1939 roku, Polska miała się nigdy nie odrodzić.

17 września 1939 roku trwała wojna obronna przeciw agresji ze strony Niemiec. W trym trudnym czasie Polska została dodatkowo zaatakowana przez sowiecką Rosję. Rosjanie odcięli bohatersko walczącą Armię Polski od przygotowanych przed wojną znaczących magazynów uzbrojenia, paliw, pojazdów, mundurów i zaopatrzenia. W sowieckiej niewoli znalazło się ponad 245 tys. polskich jeńców. Część tafiła do obozów pracy, a oficerowie zostali zamknięci w specjalnych obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. Na Kremlu zapadła decyzja o zamordowaniu oficerów pojmanych nielegalnie, bo Polska nigdy nie wypowiedziała Rosji wojny. W dokumencie stwierdzono, że Polacy są przeciwnikami władzy sowieckiej nierokującymi poprawy, gdyż polskie Elity, m.in. oficerowie, nigdy nie uznają wyższości ustroju komunistycznego nad ustrojem II RP. Zginęli śmiercią straszną. Dla Moskwy stanowili zaporę na drodze do sowietyzacji narodu, a także pozbawienia Polaków pamięci historycznej. Byli symbolem suwerenności i tożsamości narodowej.

Zachowali się niezłomnie!
Odpoczywajcie w pokoju, katyńscy oficerowie!

Étaient présents la communauté polonaise en France, le consul général de la Pologne Andrzej Szydło, le vice-président du SPK Paris Prof. Jerzy Klijanienko avec son épouse, des membres du SPK et des porte-drapeaux.

La chorale ” Totus Tuus “, sous la direction de Mme Urszula Cuvellier, a magnifiquement accompagné l’office. À la fin, Andrzej Dembinski a lu un message sur Katyn, et des poèmes émouvants ont été prononcés par les jeunes paroissiens Filip Zelek i Kacper Żądło et Monsieur Jan Marciniak.

Katyn – le crime de génocide contre la nation polonaise

Le 84e anniversaire de l’horrible massacre de Katyn est un rappel important de cet acte de génocide d’État perpétré par la Russie et nous fait prendre conscience de la menace, toujours présente, de la politique de guerre impérialiste de Moscou en Ukraine.

Nous rendons hommage aux victimes et évoquons dans nos pensées et nos prières la mémoire des 24 000 officiers, policiers, agents du Corps de protection des frontières, juges, journalistes, parlementaires, assassinés au printemps 1940, d’une balle dans la nuque. Leurs charniers sont devenus la forêt de Katyn, la région de Kharkov, Miednoye et Bykovnia. C’est là, loin de leur patrie bien-aimée, que la fleur de l’intelligentsia polonaise a trouvé son lieu de repos, car selon l’accord germano-russe du 23 août 1939, la Pologne ne devait jamais renaître.

Le 17 septembre 1939, la Pologne, qui se défendait contre l’invasion allemande, a été traîtreusement attaquée par la Russie soviétique, coupant l’armée polonaise héroïquement combattante des vastes réserves d’armes, de carburants, de véhicules, d’uniformes et de fournitures militaires, qu’elle avait préparées avant la guerre. Plus de 245 000 prisonniers de guerre polonais ont été faits prisonniers par les Soviétiques. Certains sont envoyés dans des camps de travail, tandis que les officiers sont enfermés dans des camps d’extermination à Kozelsk, Starobielsk et Ostashkov. La décision du Kremlin d’assassiner les personnes capturées illégalement – car la Pologne n’avait jamais déclaré la guerre à la Russie – indiquait que les Polonais étaient des opposants au régime soviétique sans perspective d’amélioration, car l’élite polonaise, y compris les officiers, n’avait jamais reconnu la supériorité du système communiste sur celui de la Seconde République. Ils sont morts d’une mort atroce car, aux yeux de Moscou, ils constituaient un obstacle à la soviétisation de la nation, privant les Polonais de leur mémoire historique, de leur identité culturelle et de leur souveraineté.

ILS SE SONT COMPORTÉS AVEC FERMETÉ !
REPOSEZ EN PAIX, OFFICIERS DE KATYŃ !

Zdjęcia / photos : SPK Paris