Uroczystości upamiętniające udział żołnierzy gen. Maczka w bitwie o Normandię

fot. @PLenFrance / Twitter

W Potigny we francuskiej Normandii przedstawiciele władz Polski i Francji oddali w niedzielę hołd żołnierzom 1. Polskiej Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka, która wyzwoliła tę miejscowość w 1944 roku.

Na placu 1. Dywizji Pancernej w Potigny ambasador RP Jan Emeryk Rościszewski oraz szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk złożyli kwiaty pod pomnikiem upamiętniającym żołnierzy 1. Dywizji.

L'ambassadeur Jan Emeryk Rościszewski a expirmé ses remerciements au Maire de #Potigny Gérard Kepa ainsi qu'aux autres représentants des autorités locales ?? pour leur engagement qui nous permet de remplir tous les ans notre devoir de mémoire à l'égard de la 1ère DB ??. pic.twitter.com/7Wobcn2SNp

— Ambassade de Pologne (@PLenFrance) August 21, 2022

Na polskim cmentarzu wojskowym w Grainville-Langannerie odprawiono mszę w intencji dowódcy 1. Dywizji gen. Maczka i jego podkomendnych. Odsłonięto również tabliczkę imienną na grobie zidentyfikowanego po latach kaprala Mieczysława Szymańskiego, strzelca czołgowego w szwadronie dowodzenia 1. Dywizji.

Kapral Szymański urodził się 7 kwietnia 1917 r. w Karolinie koło Lublina. Walczył w wojnie obronnej 1939 r., w kampanii francuskiej 1940 r. Ósmego sierpnia 1944 roku, walcząc jako żołnierz 1. Dywizji Pancernej, stoczył swój ostatni bój pod Saint-Aignan de Cramesnil.

Do tej pory kapr. Szymański spoczywał w bezimiennym grobie. To kolejna bezimienna mogiła polskiego bohatera, który odzyskał tożsamość dzięki projektowi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego “Zaginieni, ale nie zapomniani żołnierze Polskich Sił Zbrojnych”.

Récemment identifié, le caporal M. Szymański faisait partie des Forces armées ?? en Occident. Il a participé à la campagne de France ?? de 1940 et à la #BatailleDeNormandie durant laquelle il est tombé. Aujourd'hui, la plaque nominative a été inaugurée sur sa tombe. https://t.co/6WMIFSPdqJ

— Ambassade de Pologne (@PLenFrance) August 21, 2022

Polski Cmentarz Wojenny w Grainville-Langannerie to jedyna taka nekropolia z okresu II wojny światowej położona w Normandii. Pochowano na nim 696 polskich żołnierzy, głównie z 1. Dywizji Pancernej.

1. Dywizja Pancerna powstała 25 lutego 1942 r. na rozkaz Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Po przeszkoleniu, w sierpniu 1944 r. w składzie 1. Armii Kanadyjskiej, dywizja została przerzucona na front zachodni, do Francji. Tam w bitwie pod Falaise odegrała kluczową rolę w zamknięciu okrążenia wokół niemieckiej 7. Armii i 5. Armii Pancernej poprzez zablokowanie drogi odwrotu wojskom niemieckim.

Brawurowa akcja 10. Pułku Strzelców Konnych doprowadziła 15 sierpnia do uchwycenia przepraw Niemców przez rzekę Dives.

Następnie dywizja otrzymała rozkaz opanowania rejonu miasteczka Chambois. Generał Maczek z własnej inicjatywy włączył do tego planu również kompleks wzgórz Mont Ormel (nazwany przez niego “Maczugą”), którego posiadanie pozwoliłoby dywizji na wykonanie zadania. Wzgórza te przecinały ostatnie drogi odwrotu niemieckiego, co dawało szansę oparcia się atakującym wojskom niemieckim. 19 sierpnia oba kluczowe punkty zostały opanowane przez oddziały 1. Dywizji Pancernej. Okrążono 7. Armię Niemiecką w tzw. kotle Falaise. Jednocześnie ze wszystkich stron na te strategiczne punkty zmierzały zgrupowania niemieckie. Wojsko polskie było tam okrążone. Armia niemiecka została z kolei okrążona przez aliantów.

Przez trzy dni i noce na “Maczudze” i w Chambois trwały krwawe walki. Mimo zupełnego odosobnienia, tego, że amunicję trzeba było zrzucać z powietrza oraz przewagi Niemców niemieckie korpusy pancerne nie zdołały się przebić i musiały skapitulować, zostawiając pole zasłane trupami ludzi i koni oraz sprzętem. Wzięto wówczas do niewoli blisko 6 tysięcy Niemców, zniszczono 70 czołgów, 500 samochodów i ponad 100 dział. Po bitwie i uzupełnieniu strat 1. Dywizja wróciła na pierwszą linię frontu i wzięła udział w pościgu za wycofującymi się wojskami niemieckimi.

W wyniku zwycięstwa pod Falaise przełamano obronę niemiecką w Normandii oraz doprowadzono do wyjścia aliantów na linię Sekwany, a później Renu. Zwycięski szlak bojowy dywizji wiódł następnie przez Belgię i Holandię, by 5 maja 1945 r. zakończyć się w niemieckim porcie wojennym w Wilhelmshaven.

W sobotę odbyła się natomiast w Saint-Sylvain w Normandii ceremonia na cześć Batalionu Strzelców Podhalańskich, którzy wyzwolili to miasteczko w 1944 r., a w Soignolles – ceremonia na cześć żołnierzy 10. Brygady Kawalerii Pancernej poległych podczas wyzwalania Normandii.

Z kolei podczas sobotnich uroczystości związanych z 78. rocznicą zakończenia bitwy o Normandię w Montormel lokalne władze i zaproszeni goście uhonorowali Ukrainę. Uczestniczący w obchodach ambasador Rościszewski podkreślił, że Ukraińcy „walczą dziś o wartości stanowiące podwaliny Europy”.

źródło: PAP

 

czytaj też:

Ukraina uhonorowana podczas obchodów 78. rocznicy zakończenia bitwy o Normandię >>>