Sześć francuskich wątków w kontekście Bitwy Warszawskiej

Piechota polska w marszu na front przed bitwą warszawską, wikimedia (domena publiczna)

Rokrocznie 15 sierpnia jest w Polsce okazją do wspominania Bitwy Warszawskiej, tzw. Cudu nad Wisłą. Tego dnia przypada uroczystość Wniebowzięcia NMP i Święto Wojska Polskiego. Przypominamy sześć francuskich wątków w kontekście tamtych wydarzeń z 1920 r.

1. Francja uznawana jest za najważniejszego sojusznika Polski w latach 1918-1921. Przyznała Polsce kredyt o wartości 575 mln. franków. Dostarczyła 2 tys. dział, 3 tys. karabinów maszynowych, kilkadziesiąt tys. karabinów, 300 samolotów oraz wiele mundurów wojskowych.

Więcej: 100 lat temu zawarto sojusz polsko-francuski >>>

2. W lutym 1919 r. powołano do życia polityczną Misję Międzysojuszniczą w Polsce. Przewodniczącym jej był Joseph Noulens, a wiosną powstała Francuska Misja Wojskowa, którą kierował gen. Paul Prosper Henrys. Znaczącą pomocą dla Polaków byli francuscy dowódcy, którzy dzielili się radami z armią polską. W czerwcu 1919 r. powstała Wojenna Szkoła Sztabu Generalnego w Warszawie. Zreorganizowano struktury Ministerstwa Spraw Wojskowych. Rozpoczęły się także szkolenia polskich pilotów według wzorów francuskich.

Więcej: Album poświęcony braterstwu broni Polski i Francji >>>

3. W kwietniu 1919 r. do Polski przybyła Błękitna Armia gen. Hallera. Jej doświadczenie zdobyte we Francji w znaczący sposób wsparło poczynania polskich sił zbrojnych.

Więcej: “Błękitna armia”- z ziemi francuskiej do Polski >>>

4. W 1920 r. członkiem Misji Międzysojuszniczej do Polski został gen. Weygand. W latach 1920-1922 kierował francuską Misją Wojskową w Polsce, która jak wiemy odegrała znaczącą rolę w kontekście szkolenia i zaopatrzenia polskiej armii. Swoje wspomnienia z tamtych czasów słynny generał zawarł później w „Pamiętnikach”.

Więcej: Gen. Weygand o kulisach Bitwy Warszawskiej: robię to dla Polski >>>

5. W 1920 r. ponownie w Polsce pojawił się kpt (niebawem mjr) Charles de Gaulle. Przybył w ramach Francuskiej Misji Wojskowej, a jego marzeniem był udział w walkach z bolszewicką Rosją. Jako zdeklarowany i gorliwy katolik szczególnie cenił sobie starcie z ateistyczną potęgą. W kampanii polsko-bolszewickiej działał jako oficer wywiadu. Trzeba przyznać, że należał do grona żołnierzy, którzy wsławili się szczególnym bohaterstwem. Znalazło to swój wydźwięk w polskich odznaczeniach, jakie uzyskał de Gaulle: Virtuti Militari i Polonia Restituta (lipiec i sierpień 1920 r.).

Więcej: Od kopacza tunelu do symbolu wolności – Charles de Gaulle i jego związki z Polską >>>

6. Nazwa “Cud nad Wisłą” jest w pewnym sensie nawiązaniem do “Cudu nad Marną” – bitwy, która rozegrała się kilka lat wcześniej we Francji. W 1914 r. wydawało się, że niemiecki plan wojny błyskawicznej pozwoli im w szybkim tempie podporządkować sobie Europę Zachodnią. Armia gen. Helmuta von Moltkego parła w kierunku Paryża, na którego przedmieścia, nad rzekę Marnę, dotarła pod koniec sierpnia 1914 r. Francuzi skutecznie się bronili, mając Paryż na zachodzie i węzeł komunikacyjny Verdun na wschodzie. Decydująca potyczka rozegrała się od 6 do 9 września. Zamiast wojny błyskawicznej, Europa pogrążyła się na kilka lat w pozycyjnych walkach potężnych, milionowych armii.

Więcej: Francuzi mają „Cud nad Marną”, Polacy „Cud nad Wisłą” >>>

 

czytaj też:

15 sierpnia – dawne święto narodowe Francji >>>