Dlaczego Francuzi jedzą naleśniki w Matki Bożej Gromnicznej?

Fot. Pixabay

2 lutego w Kościele Katolickim obchodzi się święto Matki Bożej Gromnicznej i Ofiarowania Pańskiego. We Francji równolegle świętuje się też Dzień Naleśnika. Jaki mają ze sobą związek te święta?

Matki Bożej Gromnicznej we Francji nazywane się Świętem Świec, a towarzyszy mu wszechobecny zapach smażonych naleśników. Francuzi 2 lutego smażą je na potęgę na płaskich patelniach lub w specjalnych urządzeniach o nazwie la crêpière.

Geneza Święta Świec, czyli Matki Bożej Gromnicznej jest oczywista. Pochodzi ona z chrześcijańskiej tradycji zapalania świec na pamiątkę ofiarowania Jezusa w Świątyni. Po poświęceniu wierni przynoszą do domu świece, które mają ich chronić m.in. przed uderzeniem piorunem.

Zaczęło się od papieża

Naleśniki towarzyszą świecom tego dnia od V wieku. Wtedy to ówczesny papież Gelazjusz I nakazał podać to słodkie danie zmęczonym pielgrzymom, którzy przybyli do Rzymu na święto Ofiarowania Pańskiego. Szybko zwyczaj ten przejęli francuscy chłopi, którzy jedli je z nadzieją, że zapewnią im dobre plony jako symbol słońca zapowiadającego wiosnę.

Tradycja głosi, że najważniejszy jest pierwszy naleśnik. Smażono go zawsze trzymając patelnię w prawej ręce. W lewej natomiast należało zaciskać złotą monetę, którą później zawijało się w naleśnik. Ten zabierano ze sobą na procesję, a po powrocie do domu chowano za szafę. Pozostałości z naleśnika sprzed roku sprzątano, a monetę wręczano pierwszemu spotkanemu żebrakowi. Uważano to za gwarancję dobrobytu w kolejnym roku dla całej rodziny.

Zwyczaj ten nie jest już praktykowany, ale Święto Naleśnika jest okazją do rodzinnych spotkań. Towarzyszy mu również wiele przesądów pogodowych. Uważa się, że jeśli tego dnia będzie mgła to niedługo przyjdzie wiosna, a jeśli śnieg, to będzie konkretna zima przez następnych 40 dni.

Źródło: http://francuski-przez-skype.blogspot.com