Poszerzenie w szkole wiedzy o kulturze – czy to możliwe?

P. Anna Władyka, fot. PolskiFR/TS

Uczę w szkole w Aulnay-sous-Bois od września 2020 r. Nową inicjatywą, jaką zaproponowałam w naszej placówce, jest utworzenie tzw. „kółka polonistycznego”, które znamy przecież z polskich doświadczeń edukacyjnych. Opracowałam też program z myślą o uczniach, którzy zechcą rozwijać swoje zainteresowania humanistyczne, rozszerzać wiedzę o kulturze i doskonalić sprawność komunikowania. Organizując te zajęcia biorę pod uwagę indywidualne zainteresowania uczniów – mówi portalowi PolskiFR p. Anna Władyka, polonistka. Poniżej pełna treść.

Cel ogólny polonistycznego kółka to: utrwalenie i poszerzenie wiedzy oraz znajomości języka polskiego. Natomiast, jeżeli chcemy spojrzeć na cele szczegółowe, to bierzemy pod uwagę: podstawowe umiejętności dotyczące sposobu korzystania z bibliotek i różnych zasobów literackich, możliwość odszukiwania ich w katalogach, umiejętność korzystania ze słowników, a także internetu oraz różnorodnych programów komputerowych. Pracujemy w szkole nad umiejętnościami posługiwania się określonymi formami wypowiedzi i potem te formy objęte są również programem nauczania. Oczywiście wychodzimy szerzej do uczniów poza tenże sztywny program. Ciekawostką jest to, iż będziemy starać się o poszerzenie wiedzy o kulturze, filmie, teatrze, muzyce i malarstwie. Myślę, iż uda się nam wprowadzić te kulturalne zagadnienia wspólnie ze starszą młodzieżą w naszej szkole.

Uczniowie bardzo chętnie biorą udział w zajęciach i sztukach teatralnych, które mogą być przedstawiane na scenie w ramach spotkań polonijnych czy zabaw np. karnawałowych. W tym roku wyjątkowo takie występy będą ograniczone, ale i do tej sytuacji możemy dobrać ciekawy repertuar teatralny i omówić różne sztuki, przydzielić role uczniom i poczekać na moment, kiedy taką inscenizację będzie można przedstawić: czy to w szkole, czy rodzicom, a nawet szerzej.

Tego typu zajęcia mają także na celu: kształtowanie postaw szacunku dla dziedzictwa kultury polskiej, utrwalenie i rozszerzenie wiadomości oraz umiejętności z zakresu nauki o języku; nie zapominamy tu też o ortografii, ale będę chciała zachęcić uczniów do podjęcia samodzielnej działalności i inicjatyw literackich, jako że mam szczęście być już autorką wydanej książki, w której znajdują się nowelki i wiersze oraz eseje. Chciałabym poprowadzić pewnego rodzaju atelier, gdzie uczniowie będą mogli śmiało podjąć swoje własne indywidualne próby pisarskie. Ogłosimy oczywiście konkurs i wyłowimy różnego rodzaju talenty literackie, może nawet przyszłych poetów lub pisarzy. Te zajęcia będą miały na celu wdrożenie do samodzielnego i twórczego rozwijania własnych zdolności i zainteresowań. Będziemy kształtowali umiejętności pracy w grupie, rozwijali odpowiedzialność uczniów za podjęte działania jednostkowe.

Dlaczego nie moglibyśmy również zaproponować jakiegoś powołania życiowego lub odnalezienia tegoż powołania w profesji nauczycielskiej – tu najlepszym przykładem jest Adam Mickiewicz, który prowadził zajęcia profesorskie w Collège de France. Przybliżenie tego właśnie poety, powrót do jego twórczości, może okazać się bardzo cenne i wzbogacające. Oczywiście będziemy pamiętali o wszystkich naszych noblistach i polskich twórcach literackich. Mogę tu nadmienić, iż posiadam swój własny zbiór utworów: ks. Jana Twardowskiego i św. Jana Pawła II. Mam już pewien projekt, nad którym jeszcze pracuję: jak wprowadzić wybitne postacie Polaków piszących różnego rodzaju utwory do programów szkolnych tak, aby odbiór ich utworów był jak najlepszy i żeby mogli kontaktować się z tymi postaciami na co dzień – tak, jak my pamiętaliśmy o Mickiewiczu lub Słowackim, którzy pojawiali się na każdej lekcji języka polskiego w szkole.

Uczestniczyłam także w konferencji naukowej, gdzie nauczyciele mówili o tym, iż w nie dosyć wystarczającym stopniu – w programach szkolnych – znajdują się najwybitniejsze dzieła malarstwa polskiego oraz motywy patriotyczne i religijne w tymże pięknym malarstwie. Oczywiście są to tematy, które wprowadza się powoli do programów szkolnych i występują przy okazji różnorodnych uroczystości patriotyczno-religijnych. Uczniowie na tej konferencji przygotowali przeciekawe prezentacje z okazji np. 11 listopada, ale wydaję mi się, iż ten temat można byłoby jeszcze bardziej pogłębić i przedstawić uczniom w sposób bardziej atrakcyjny.

Tutaj dodam, że odbyłam podróż z grupą francuskich przyjaciół muzeów do Polski i tam zwiedzaliśmy narodowe muzea: w Krakowie na Wawelu czy Zamościu, Lublinie, Warszawie, w Toruniu i Gdańsku, a więc kolekcje malarskie, które nie są zwykle udostępniane turystom i pomyślałam wówczas, dlaczego uczniowie nie mogliby odbywać systematycznie tego typu wycieczek i zapoznawać się z bogactwem malarstwa polskiego i oczywiście to praca nad tym, aby przygotować katalogi czy pomoce naukowe, które pomogą w większym stopniu obcować tym uczniom z malarstwem, a nawet z ikonami. Dlaczego nie moglibyśmy zainicjować poznawania ikon na podstawie przykładowo ikony Matki Bożej Częstochowskiej, a później dalej rozwinąć tenże piękny wątek?

Czytaj też:

Szkoły we Francji nadal otwarte, ale zaostrzono przepisy sanitarne w związku z Covid-19 >>>

We francuskich szkołach będą przesiewowe testy śliny uczniów na obecność koronawirusa >>>