Paryskie pomniki kobiet – jest polski akcent

Fragment Pont de la Tournelle, z widoczną statuą św. Genowefy, Par Mbzt — Travail personnel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=11700314

8 marca to każdego roku dzień wyjątkowy. Na stronie internetowej paryskiego merostwa znajdujemy zestawienie kilku wybitnych kobiet, których pomniki znajdują się w Paryżu. Wśród nich wprawdzie nie ma Polki, ale słynna statua jednej z nich jest w pewnym stopniu polska.

A wszystkim Paniom z okazji dzisiejszego Święta redakcja PolskiFR składa najserdeczniejsze życzenia!

W artykule na paris.fr poświęconym paryskim pomnikom kobiet znalazły się:

• Marguerite Boucicaut (1816-1887) i Clara de Hirsch (1833-1899) – słynące z działalności dobroczynnej; pomnik w 7. dzielnicy Paryża
• Clotilde de Vaux – muza filozofa Auguste’a Comte’a; 11. dzielnica
• Ewa – pierwsza kobieta; 19 dzielnica
• Joanna d’Arc (ok. 1412-1431) – bohaterka narodowa Francji; 13. dzielnica
• Maria Deraismes (1828-1894) – feministka i masonka; 17. dzielnica
• Maryse Bastié (1898-1952) – pilotka; zginęła tragicznie w trakcie pokazu; 15. dzielnica
• św. Genowefa (ok. 420-500 lub 502) – patronka Paryża; 4. dzielnica

Z polskiego punktu widzenia szczególnie interesująca jest statua św. Genowefy, gdyż jej autor to Paul Landowski (1875-1961), wybitny francuski artysta polskiego pochodzenia, którego najbardziej znanym dziełem jest pomnik Chrystusa Króla w Rio de Janeiro.

Pomnik znajduje się na Pont de la Tournelle w 4. dzielnicy Paryża. Powstał w 1928 r.

Statua św. Genowefy w Paryżu przypomina latarnię morską, wyróżnia się na tle nieba. Patronka Paryża czuwa nad miastem, reprezentowanym przez małą dziewczynkę, trzymającą w rękach symbol stolicy – okręt. Genowefa urodziła się w Nanterre około 420 r. W 2020 r. paryżanie świętowali 1600-lecie jej urodzin.

Wedle tradycji Genowefa zachęcała paryżan do postu i modlitwy, aby wódz Attyla z wojskami nie najechał i nie zniszczył miasta. Tak też się stało – Paryż pozostał nietknięty. Genowefa zorganizowała także zaopatrzenie miasta podczas oblężenia przez Franków. Święta odcisnęła swoje piętno na wielu paryskich miejscach, w tym na moście Tournelle.

Co ciekawe, Paulowi Landowskiemu nie bardzo podobało się to, iż patronka Paryża została ustawiona stosunkowo wysoko przez co jest z ziemi mało widoczna. Na dodatek stoi odwrócona plecami do Paryża. Argumentowano taki stan rzeczy dalszą opieką Genowefy nad miastem, aby najazd Hunów się nie powtórzył.

Ojciec Paula Landowskiego, Edward, walczył w powstaniu styczniowym. Po jego upadku wyemigrował nad Sekwanę i tam poślubił Francuzkę. Małżonkowie doczekali się szóstki dzieci, z których najmłodszy był Paul, urodzony 1 czerwca 1875 r. w Paryżu.

Gdy Paul miał siedem lat stracił już oboje rodziców. Wychowaniem jego oraz starszego rodzeństwa zajął się brat ojca, Paweł, również mieszkający w stolicy Francji były powstaniec. Po śmierci wuja młodszym rodzeństwem opiekował się najstarszy z nich – Ladislas, student medycyny.

Więcej o życiu i twórczości Landowskiego można poczytać na PolskiFR >>>

Przy okazji warto nadmienić, że inny francusko-polski artysta – Józef Hugo Fabiś (fr. Joseph-Hugues Fabisch lub Fabiche) – jest autorem jednej z najsłynniejszych figur innej Kobiety – Maryi w Grocie Massabielskiej w Lourdes.

Więcej >>>

źródło: paris.fr

Czytaj też:

Dzień Kobiet po dawnemu, po naszemu i po cudzemu >>>

O wielkim jubileuszu (dot. św. Genowefy), pracy we Francji i odkrywaniu powołania opowiada ks. prał. Józef Musiał >>>

Odkryj świętego #6 | Św. Genowefa – patronka Paryża i… dzieło “polskiego” Francuza >>>

Czego uczy nas dzisiaj św. Genowefa? – relacja z odpustu w Paryżu XVI >>>