szukaj
Wyszukaj w serwisie


Ku pamięci Sabine Chéron – wspomnienia, pożegnalny wiersz

AH / 26.01.2021
fot. Dany Tarnawska,        przed Ostra Bramą w Wilnie, 2019
fot. Dany Tarnawska, przed Ostra Bramą w Wilnie, 2019

Kilka dni temu informowaliśmy o śmierci Sabine Stanisławy Chobian-Chéron, osoby znanej w kręgach francuskiej i światowej Polonii. Jej ostatnie pożegnanie odbyło się w sobotę 23 stycznia w Nancy. Zmarła pozostaje w pamięci rodaków, szczególnie zaprzyjaźnionych z nią osób.


“My, zaprzyjaźnione z Sabiną Chéron, jesteśmy w głębokim smutku po Jej odejściu. Pozostały nam wspomnienia i zdjęcia ze wspólnych wędrówek. Ceniłyśmy Ją za silną osobowość i wieczną aktywność. Imponowała nam swym praktycznym podejściem do życia. Była doskonałym przykładem dla młodego pokolenia. Nigdy nie odkładała niczego na <<jutro>>. <<Bogate>> życie nie zabiło w Niej chęci do działania. Przepiękna studentka medycyny w Wilnie wywieziona wagonem bydlęcym do Kazachstanu w 1952 r. w czasie gdy w Europie zapomniano już o II wojnie światowej. Te trudne przejścia zahartowały Ją na całe życie. Nigdy nie skarżyła się na los. Jesteśmy przekonane, że nie powiedziała nam ostatniego słowa. I wszystkiego co Ją w życiu spotkało. Była ponad podziałami. O nikim nie powiedziała złego słowa. Była wiecznie uśmiechnięta. Taką Ją zapamiętamy. Sabina Chéron była osobą wyjątkową” – wspomina Jolanta Barełkowska.

fot. Jolanta Barełkowska, Semena Santa w Palma du Majorque, 2015

„W życiu nie należy nigdy tracić nadziei. W najtrudniejszych momentach spotykałam ludzi dobrego serca”- mówiła Sabine Chéron podczas promocji swojej książki w Bibliotece Akademickiej w Rydze, o czym przypomina Jolanta Barełkowska.

Na wieść o odejściu Sabiny Agata Kalinowska-Bouvy, poetka i tłumaczka „Tryptyku Rzymskiego” Jana Pawła II, napisała pożegnalny wiersz:

 

*Sabince *

*Stasi Chobian-Chéron, autorce „Wędrownych maków”*

 

Tyle radości przyjaźni tak wiele

Zawsze wnosiłaś w czasie spotkania

Cóż rzec ci mogę w chwili tej smutnej

W chwili gdy nadszedł czas pożegnania

 

Sabinko Droga z makiem czerwonym

Twa fotografia niezapomniana

Kwiat ten przez życie szedł wiernie z tobą

Z nim w mej pamięci będziesz wpisana

 

Wraz z twym uśmiechem i optymizmem

Które z poradą nam niosłaś szczerze

Dziś gdy nieboskłon ciebie przygarniał

Makiem powitał cię w raju – wierzę

 

Wierzę Sabinko że twoje rady

Wyszepczesz teraz wraz z ptasim śpiewem

A myśli moje będą docierać

Poprzez obłoki z wiatru powiewem…

 

*Agata Kalinowska-Bouvy*

*Przyjaciółka z Mareil, którą lubiłaś odwiedzać*

*Mareil-sur-Mauldre, dnia 22 stycznia 2021*

 

Czytaj też:

Ostatnie pożegnanie Sabine Chéron, wielkiej postaci Polonii francuskiej i światowej >>> 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Avatar użytkownika, wgrany podczas tworzenia komentarza.


2024-11-21 00:15:12