Kościół Notre Dame de l’Assomption w Paryżu

fot. polskiFR

Kościół Notre Dame de l’Assomption w Paryżu czyli świątynia pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej, powszechnie nazywany jest “polską parafią na Concorde”. To nie tylko centrum, w którym od dziesięcioleci gromadzi się Polonia, ale także niebanalny zabytek architektury.

Kościół Notre Dame de l’Assomption mieści się w samym sercu Paryża, zaledwie parę kroków od Placu Zgody (Place de la Concorde), miejsca, w którym za czasów Rewolucji Francuskiej intensywnie pracowała gilotyna, pozbawiając życia między innymi króla Ludwik XVI i jego małżonkę Marię Antoninę.

Z początku w miejscu tym znajdowała się kaplica klasztorna zgromadzenia Sióstr od Wniebowzięcia, powstała w 1622 z inicjatywy kardynała de la Rochefoucauld. Świątynia swoją obecną formę osiągnęła za czasów króla Ludwika XIV, w latach 1670-1676, dzięki projektowi malarza, architekta i dyrektora Akademii Francuskiej w Rzymie Charlesa Errarda. Architekt,  zafascynowany włoską architekturą, nadał bryle jej wyraźne cechy. Fasada kościoła, przywołuje na myśl budynek Sorbony – zwieńczone trójkątnym frontonem kolumny korynckie nadają bryle powagę. Plan świątyni jest centralny, kolisty – o średnicy 24 m. Wnętrze zwieńcza, odnowiona niedawno kopuła, z wykonanym w latch 1676-1680 freskiem wyobrażającym Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, autorstwa Charlesa de la Fosse’a.

Ołtarz główny zdobi obraz wyobrażający “Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny” (1763), wykonany przez Josepha Marii Viena, na prawo od wejścia znajduje się “Pokłon Trzech Króli” Carla van Loo (1705-1765). Można tam także oglądać obraz wy„Narodzenie  Najświętszej Marii Panny” autorstwa Joseph-Benoit Suvee (1779).

Obiekt jednak nie spotkał się ze szczególnie przychylnym przyjęciem, Errard zarzucał architektowi wykonawczemu Chéretowi daleko posuniętą ingerencję w pierwotne plany świątyni. Prace nad ostatecznym wykończeniem wstrzymała Rewolucja, podczas której świątynia została zamieniona w koszary.

Od 1802 roku kościół znów zaczął służyć jako miejsce kultu.  Pod koniec XIX wieku świątynia wzbogaciła się o kunsztowne organy, skonstruowane przez organmistrza Aristide’a Cavaillé-Colla. W 1844 roku Arcybiskup Paryża Denys Auguste Affre przekazał świątynię Polskiej Misji Katolickiej, tym samym miejsce to, obok Biblioteki Polskiej w Paryżu, stało się centrum dla polskiej diaspory we Francji.

Od tej pory w świątyni zaczęły pojawiać się rozmaite ślady polskości, od tablic epitafijnych, po kopie polskich ikon i słynne popiersie Jana Pawła II, podarowane przez Fundację jego imienia, w 20. rocznicę pontyfikatu papieża (1998 r.).

Strona internetowa Polskiej Parafii pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej >>>>