Arcydzieła polskiego kina w Paryżu

pixabay

Już we wtorek, 22 stycznia w Cinema Le Reflet Medici w Paryżu ruszy cykl filmowy, którego celem jest pokazanie francuskiej publiczności najlepszych polskich filmów. Ich wyboru dokonał amerykański reżyser, scenarzysta, aktor i producent filmowy – Martin Scorsese.

Cykl „arcydzieła polskiego kina” Martina Scorsesa to efekt fascynacji reżysera polskim kinem. Scorsese przyznaje, że polska kinematografia miała duży wpływ na jego twórczość. Amerykański reżyser w 2014 pokazał najlepsze jego zdaniem polskie filmy, publiczności w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Wybrał łącznie 21 produkcji, które przeszły rekonstrukcję cyfrową.

W 2015 roku 24 polskie filmy z cyklu Scorsesa trafiły do Wielkiej Brytanii. Teraz obejrzą je także Francuzi. W Cinema Le Reflet Medici w Paryżu wyświetlonych będzie łącznie sześć tytułów. Po jednym w każdym miesiącu od 22 stycznia do 18 czerwca. Wszystkie te seanse będą rozpoczynać się o godzinie 20:00.

KAWALEROWICZ I HAS

Pierwszym filmem, jaki zostanie wyświetlony w ramach cyklu będzie „Pociąg” Jerzego Kawalerowicza z 1959 roku. To film psychologiczny, który przedstawia losy pasażerów nocnego pociągu, jadącego z Warszawy na Hel. Fabuła skupia się na dwóch osobach: meteorolożce Marcie (Lucyna Winnicka) oraz chirurgu Jerzym (Leon Niemczyk), którzy zrządzeniem losu znajdują się w jednym przedziale wagonu kolejowego. W tym samym czasie milicja poszukuje zbiegłego mordercy, który zarezerwował bilet w tym samym przedziale.

Drugi seans odbędzie się 12 lutego. Będzie to kolejny film Jerzego Kawalerowicza. Tym razem – „Austeria” z 1982 roku. W pokazie udział weźmie aktor Wojciech Pszoniak, który zagrał jedną z ról. To film obyczajowy, którego akcja dzieje się w czasie I wojny światowej. Tytułowa austeria jest karczmą w Galicji, na pograniczu Austro-Węgier i Rosji. Prowadzi ją stary Żyd Tag (Franciszek Pieczka) z rodziną i ukraińską służącą Jewdochą (Liliana Komorowska). Wybuch I wojny światowej powoduje, że do karczmy trafiają grupy uciekinierów, opuszczających teren działań wojennych.

12 marca paryska publiczność będzie miała okazję obejrzeć „Rękopis znaleziony w Saragossie” z 1964 roku, w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa. To ekranizacja powieści Jana Potockiego o tym samym tytule. Głównym bohaterem jest młody oficer Alfons van Worden (Zbigniew Cybulski), który na swej drodze do Madrytu napotyka szereg symbolicznych postaci i wysłuchuje ich opowieści. Akcja dzieje się okresie wojen napoleońskich.

HOLLAND, ZANUSSI I KONWICKI

Kolejna propozycja Scorsesa to „Aktorzy prowincjonalni” Agnieszki Hollad, która zapowiedziała swoją obecność w czasie pokazu. Odbędzie się on 16 kwietnia. To film z 1978 roku i jest uznawany za właściwy debiut Holland. To opowieść o przygotowaniach do inscenizacji dramatu Stanisława Wyspiańskiego „Wyzwolenie”. Miejscowy zespół teatralny ma odegrać tę sztukę na festiwalu filmów regionalnych. Rolę głównego bohatera dostaje najzdolniejszy aktor w zespole – Krzysztof. Szybko orientuje się on jednak, że dla reżysera, który przyjechał do nich z Warszawy, to przedstawienie jest tylko kolejnym szczeblem na drabinie jego kariery. Krzysztof buntuje się przeciwko jego podejściu do tej sprawy, jednak nie ma on nic do powiedzenia – jest tylko aktorem i musi grać. Swoje rozterki przenosi on na sprawy domowe.

14 maja wyświetlone zostaną „Barwy ochronne” Krzysztofa Zanussiego. W projekcji udział zapowiedział sam reżyser. „Barwy ochronne” to film fabularny z 1976 roku. Jego akcja toczy się w studenckim obozie językoznawczym, którego kierownikiem jest preferujący partnerską współpracę ze studentami, młody asystent Jarosław Kruszyński. Dopuszcza do konkursu spóźnioną pracę badawczą z Torunia, mimo że prorektor jest niechętny temu ośrodkowi badawczemu. Jarosław nie potrafi wyjaśnić studentom, dlaczego ich koledzy z Torunia zostali wyłączeni z obozu. Wyręcza go docent Jakub Szelestowski, który zakazuje dyskusji na ten temat.

Na koniec cyklu – 18 czerwca zaplanowano projekcję filmu Tadeusza Konwickiego pt. „Ostatni dzień lata”. To debiut Konwickiego z 1958 roku, nakręcony przez pięcioosobową ekipę na plaży w Szklanej Hucie. Fabuła filmu dotyczy sześciogodzinnego spotkania dwojga ludzi – młodego mężczyzny (Jan Machulski) i dojrzałej kobiety (Irena Laskowska).

Organizatorem cyklu jest Instytut Polski w Paryżu. Wszystkie seanse będą poprzedzone wprowadzeniem przez specjalnego gościa.

Opisy filmów za: wikipedia