szukaj
Wyszukaj w serwisie

Dziadkowie w życiu wnuków

Agnieszka i Marek Wójcikowie / 21.01.2024
fot. archiwum rodziny Wójcików
fot. archiwum rodziny Wójcików

Miłość, która wiąże dziadków z wnukami, jest jedną z najpiękniejszych relacji rodzinnych. Choć zarówno miłość do dzieci, jak i miłość do wnuków wywodzi się z tego samego korzenia, są one ubrane w różne odcienie i oddziałują na nasze życie w różnorodny sposób. 21 i 22 stycznia obchodzimy w Polsce Dzień Babci i Dzień Dziadka.


Dlaczego według nas ta relacja jest tak ważna? Ponieważ miłość dziadków jest wzmocniona przez bogate doświadczenie życiowe. Dziadkowie zdobywają mądrość przez lata, co przekłada się na głębsze zrozumienie i wsparcie dla swoich wnuków. Są gotowi z wielką cierpliwością poświęcić czas na zrozumienie, słuchanie i wspólne spędzanie czasu z wnukami. Staramy się jak najwięcej przebywać z naszymi wnukami, bawiąc się z nimi lub zabierając ich na różne wycieczki. Każdy wie, że w relacji z wnukami dziadkowie często mogą pozwolić sobie na większą swobodę niż w roli rodziców.

Zdajemy sobie sprawę jak szybko rosną wnuki. Dlatego cieszymy się każdą chwilą spędzoną z nimi.

fot. archiwum rodziny Wójcików

W dzisiejszym pędzie miłość rodziców często nosi ciężar codziennych obowiązków i odpowiedzialności wychowawczych, dlatego dziadkowie mogą bardziej skupić się na relacjach z wnukami.

Zarówno dziadkowie, jak i wnuki, uczą się od siebie nawzajem. To wymiana wiedzy, doświadczeń i perspektyw, która tworzy silne więzi między pokoleniami. To niezwykła podróż, która ubogaca zarówno dziadków, jak i wnuki, tworząc trwałe wspomnienia i więzi rodzinne.

W przeszłości dziadkowie często pełnili funkcję opiekunów, zwłaszcza w rodzinach wielopokoleniowych. Ich rola skupiała się na codziennej opiece nad wnukami, zwłaszcza gdy rodzice pracowali na polu czy w gospodarstwie. Byli oni również stróżami tradycji, przekazując wnukom historię rodziny, wartości kulturowe i umiejętności życiowe. Tak też staramy się robić z naszymi wnukami, by te wartości nie popadły w zapomnienie.

Dzisiaj w niektórych przypadkach dziadkowie nadal pełnią rolę opiekunów, ale częściej skupiają się na wspieraniu swoich pociech w tzw. dziennym życiu. Ta zmiana związana jest z nowoczesnym stylem i dynamicznymi rolami zawodowymi rodziców.

Będąc za granicą, niektórzy dziadkowie, by móc utrzymać bliski kontakt z wnukami, muszą iść z duchem czasu i korzystać z nowych technologii poprzez wideorozmowy lub media społecznościowe.

Nasze wnuki mają to szczęście, że mają jednych dziadków na miejscu, a drugich w Polsce, dlatego czas spędzony z jednymi dziadkami lub drugimi różni się. Będąc w Polsce u dziadków, wnuki odkrywają życie na wsi oraz mają bliższy kontakt z naturą. Uczą się nowych rzeczy i poznają inny, spokojniejszy świat.

Według nas, w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci zmienił się sposób, w jaki dziadkowie są postrzegani. Ich doświadczenie i mądrość sprawiały, że byli naturalnymi autorytetami dla wnuków. Młodsze pokolenia szanowały ich zdanie i zasięgały porad, opierając się na tradycji i wartościach przekazywanych przez dziadków. Był to naturalny proces, a starszyzna sprawowała ważną rolę w przekazywaniu wiedzy o życiu i historii.

Współczesne relacje dziadków i wnuków są bardziej partnerskie, ale wartość wiedzy przekazywanej przez dziadków nadal pozostaje istotna. Mając małe wnuki, dostrzegamy to poprzez zadawane różne pytania dotyczące życia codziennego.

fot. archiwum rodziny Wójcików

Dlatego uważamy, że w dzisiejszym pędzącym świecie odgrywamy bardzo ważną rolę w stabilizowaniu i opanowywaniu sytuacji w rodzinie z dziećmi.

Nigdy nie należy wątpić w instytucję, jaką tworzy babcia i dziadek. Zawsze należy ich szanować. To oni powinni być stawiani ponad wszelką technologię. Są bezcenni ze swoja mądrością, ciepłem, troską i uczuciami, którymi nas obdarzają. Nigdy żaden nowoczesny komputer ich nie zastąpi. Młode pokolenia zawsze mogą otrzymać ich wsparcie w trudnych sytuacjach czy decyzjach życiowych.

Dziadkowie to nasz majątek i bezcenny most łączący przeszłość z teraźniejszością.

fot. archiwum rodziny Wójcików

A na zakończenie chcielibyśmy życzyć wszystkim dziadkom pogody ducha takiego jak w tym wierszyku:

Chociaż nie macie już nastu lat,
U stóp Wam leży wciąż cały świat.
Więc w Ciechocinku na imprezie
Tańczcie do rana, ile wlezie.
Niech w żadnym stawie Was nie strzyka,
Tańczcie do rana w rytm Krawczyka.
Żyjcie z radością za pan brat,
O wiele dłużej niż te 100 lat.

czytaj też:

Tajemnica drugiego imienia Chopina >>>

Dziadkowie w Polsce a dziadkowie na emigracji >>>

Maria Leszczyńska i Ludwik XV – dziadkowie zupełnie nietypowi >>>

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Avatar użytkownika, wgrany podczas tworzenia komentarza.


2024-05-02 23:15:14