szukaj
Wyszukaj w serwisie


Zmarł scenarzysta i pisarz Jean-Claude Carrière

/ 09.02.2021
Jean-Claude Carrière, fot. Roman Bonnefoy, CC BY-SA 3.0 (Wikimedia Commons)
Jean-Claude Carrière, fot. Roman Bonnefoy, CC BY-SA 3.0 (Wikimedia Commons)

Pisarz, reżyser i scenarzysta Jean-Claude Carrière, który pracował razem z Luisem Bunuelem, Jacquesem Derayem, Milosem Formanem i Andrzejem Wajdą , zmarł w poniedziałek wieczorem w wieku 89 lat, poinformowała AFP jego córka.


Pisarz, który nie cierpiał na żadną konkretną chorobę, zmarł „we śnie” w swoim paryskim domu – powiedziała Kiara Carrière.

Urodził się na południu Francji w rodzinie średniozamożnych rolników uprawiających winorośl. W młodości uczęszczał do szkoły katolickiej, był ministrantem. Po wojnie wraz z rodzicami przeniósł się z prowincji na przedmieścia Paryża, w którym mieszkał przez niemal całe swoje życie. Po ukończeniu studiów historycznych w wieku 27 lat został zmobilizowany i brał udział w wojnie algierskiej.Swoją pierwszą powieść napisał w 1957. W latach 50. asystował przy krótkometrażówkach Jacques’a Tatiego.

Swoją współpracę z Bunuelem, trwającą kilkanaście lat, rozpoczął od “Dziennika panny służącej” (1964) – adaptacji powieści Octave’a Mirbeau.

Później Carriere współtworzył również scenariusze do takich jego filmów jak: “Piękność dnia” (1967), “Droga mleczna” (1969), “Dyskretny urok burżuazji” (1972), “Widmo wolności” (1974) oraz “Mroczny przedmiot pożądania” (1977).

Carriere współpracował ponadto z takimi reżyserami, jak Pierre Étaix, Louis Malle, Jean-Luc Godard, Volker Schlöndorff, Miloš Forman, Philip Kaufman, Jacques Deray, Michael Haneke, Nagisa Oshima, Philippe Garrel czy Julian Schnabel. Napisał również scenariusze do dwóch filmów Andrzeja Wajdy: Danton (1983) i Biesy (1988).

Poza scenariopisarstwem pojawiał się też okazjonalnie w filmach jako aktor. Mimo tego, że był ateistą – podobnie jak Bunuel – zagrał u niego księdza w “Dzienniku panny służącej” oraz heretyckiego biskupa z IV wieku w “Drodze mlecznej”.

Był trzykrotnie nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz: za “Dyskretny urok burżuazji” (1972), “Mroczny przedmiot pożądania” (1977) i “Nieznośną lekkość bytu” (1988). Ostatecznie otrzymał Oscara za całokształt twórczości w 2014 jako jeden z nielicznych scenarzystów uhonorowanych tą nagrodą.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 34. MFF w Cannes (1981).

Jest autorem książki-rozmowy z Dalajlamą pt. “Siła buddyzmu”. Napisał także adaptację indyjskiej “Mahabharaty” dla Petera Brooka, “Rozmowy o wielości świata”, w których rozprawiał z fizykami molekularnymi i kosmologami, oraz “Słownik głupstw”.

W Polsce ukazały się jego książki: „Alfabet zakochanego w Indiach”, „Alfabet zakochanego w Meksyku”, “Krąg łgarzy. Powiastki filozoficzne z całego świata”, “Szorstkie wino” oraz zapis jego rozmowy z Umbertem Eco (moderowanej przez J-F. de Tonnaca)w książce pt. “Nie myśl, że książki znikną”.

Źródło: PAP

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


2024-12-30 00:15:12