Kalwaria Zebrzydowska od 20 lat na liście UNESCO

Jolanta Barełkowska / 10.04.2020

fot. Jolanta Barełkowska

Budowę pierwszej polskiej Jerozolimy, Kalwarii, rozpoczęto w 1605 r. kiedy Jan Zebrzydowski powrócił od papieża Klemensa VIII. Architektem terenu był znany matematyk i astronom Szczęsny Żebrowski. Fundator i inicjator wojewoda krakowski Mikołaj Zebrzydowski (1553-1620) jako rotmistrz walczył u boku króla Stefana Batorego. Wracając z wojny moskiewskiej do Krakowa poznał ks. Piotra Skargę. Jan Matejko przedstawił ich obu na swoim obrazie „Kazanie Skargi”.

Góra Lanckorońska w Kalwarii jest Górą Oliwną. Wzniesienie Żar – Golgotą. Przepływająca przez zielony teren rzeczka Skawinka – Cedronem, nad którym wybudowano dwa mosty. Pielgrzymujący zatrzymują się m.in. przed Wieczernikiem, świętymi schodami – „santa scala”, jakimi Chrystus wchodził do pałacu Heroda. Kalwaria to kilkukilometrowe ścieżki Jezusa oraz ścieżki Maryi. A także 44 kaplice.

fot. Jolanta Barełkowska

fot. Jolanta Barełkowska

fot. Jolanta Barełkowska

fot. Jolanta Barełkowska

Prace przy tworzeniu Kalwarii kontynuowali spadkobiercy Mikołaja Zebrzydowskiego – Jan i Michał. A następnie Magdalena Czartoryska i jej syn Piotr.

Kalwaria Zebrzydowska to miejsce, do którego powracał Ojciec Święty Jan Paweł II. Po raz pierwszy przyjechał tutaj mając 9 lat ze swoim ojcem z niedalekich Wadowic. Ojciec Święty powracał do Kalwarii podczas pielgrzymek do Polski. Tuż przy Bazylice znajduje się pokój, gdzie Ojciec Święty mógł odzyskać siły po całodziennym pielgrzymowaniu.