Św. Klaudiusz de la Colombière i Serce Jezusa

Św. Klaudiusz de la Colombière, fot. wikimedia (domena publiczna)

Już dziś 14 marca rozpocznie się sesja formacyjna księży i świeckich w Paray-le-Monial, która potrwa do 18. To miejsce słusznie najczęściej jest kojarzone z kultem Serca Jezusa i objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque. Warto też przypomnieć, że innym świętym związanym z Paray-le-Monial jest św. Klaudiusz de la Colombière.

Klaudiusz przyszedł na świat 2 lutego 1641 r. Uczył się u jezuitów w Lyonie. W wieku 18 lat wstąpił do tego zgromadzenia. Krótko po święceniach kapłańskich przełożeni ustanowili Klaudiusza kaznodzieją w Lyonie. Zasłynął jako mówca i wychowawca. Był też spowiednikiem i profesorem retoryki. W 1674 r. został przełożonym domu jezuickiego w Paray-le-Monial, mając 33 lata. Jednocześnie spowiadał siostry wizytki w miejscowym klasztorze. Tam spotkał św. Małgorzatą Marią Alacoque, słynną krzewicielkę kultu Najświętszego Serca Jezusowego.

Objawienia

W tym właśnie czasie w klasztorze w Paray-le-Monial św. Małgorzata dostąpiła objawień Pana Jezusa. Poza tym innym wielkim krzewicielem Bożego Serca w tamtym okresie był również św. Jan Eudes.

Nie wszyscy ufali św. Małgorzacie i poważnie traktowali jej objawienia. Ona sama czuła wielką rozterkę, gdyż będą za klauzurą miała bardzo ograniczone możliwości szerzenia kultu Serca Jezusa. W tym czasie zjawił się św. Klaudiusz w charakterze kierownika duchowego sióstr. Pilnie zbadał sprawę i był gorącym zwolennikiem prawdziwości objawień.

Z Francji do Anglii i z powrotem

W 1676 r. o. Klaudiusz musiał opuścić Francję, gdyż mianowano go kaznodzieją i spowiednikiem księżnej Yorku, Marii Beatrycze d’Este, przyszłej królowej Anglii. Także tam szerzył kult Najświętszego Bożego Serca. Jego zwolenniczką stała się też księżna Yorku i po latach to właśnie ona usilnie zabiegała u papieża Innocentego XII o zatwierdzenie tego kultu.

W 1679 r. św. Klaudiusz trafił do lochów więzienia Kings Bench, na skutek wrogości ze strony środowisk anglikańskich. Spędził tam pięć tygodni, po czym zesłano go na banicję. Dla wzmocnienia znacznie nadwyrężonego zdrowia w 1681 r. Klaudiusz ponownie trafił do Paray-le-Monial. Tam zmarł 15 lutego 1682 r. Jego relikwie znajdują się w miejscowym kościele jezuitów.

Spuścizna

Pisma Klaudiusza ukazały się dwa lata po jego śmierci w 4 tomach. Dziennik osobisty jest najcenniejszym z nich. Św. Klaudiusz został beatyfikowany przez Piusa XI w 1929 r., a kanonizował go św. Jan Paweł II w 1992 r. W liturgii wspominany jest 15 lutego.

źródło informacji: brewiarz.pl, wikipedia

 

czytaj też: >>> Rektor Paray-le-Monial: w Sercu Jezusa ludzie znajdują ukojenie <<<