Rekolekcje dla małżeństw i narzeczonych w Lyonie

W dniach 30-31 marca 2019 r.w Parafii Polskiej w Lyonie odbyły się rekolekcje o. Ksawerego Knotza dla małżeństw oraz par przygotowujących się do sakramentu małżeństwa. Natchnieniem do tegorocznych rekolekcji, były rozważania Pieśni nad Pieśniami, czyli piękno ludzkiej miłości w odniesieniu do umiłowania człowieka przez Boga. Konferencji towarzyszyły spotkania w grupach, małżeńskie dialogi i medytacja. Uwieńczeniem była wspólna Adoracja Najświętszego Sakramentu.

Ojciec poruszył wiele istotnych aspektów, w których każdy z uczestników znalazł coś dla siebie. Jednym z ciekawszych zagadnień przedstawionych przez Ojca, była świadoma decyzja o byciu dla siebie miłym, uwrażliwienie się na siebie. Życzliwe nastawienie, szacunek, cenienie drugiej osoby to bardzo ważne elementy w budowaniu WIĘZI między dwojgiem ludzi. Miłość małżeńska może się ukruszyć na skutek braku troski, czy braku rozmowy.

Ciekawe jest stwierdzenie Ojca, iż to właśnie w cielesności przychodzi Pan Bóg. Seksualność nie jest tylko doznaniem, popędem, ale pragnieniem bycia kochanym i miłowanym. Chrystus chce dać nam nowe życie, żebyśmy mogli czuć się kochanymi. W doświadczeniu jedności musi istnieć więź, na tyle dojrzała, że chcemy o tej drugiej osobie mówić : żono, mężu. Sakrament małżeństwa jest wspólną decyzją, wymagająca powagi i rozmowy. W tej więzi małżonków przychodzi Chrystus.

Początek nauk stanowiły rozważania Pieśni nad Pieśniami i jej wielorakie interpretacje w różnych epokach historii świata. W kolejnych częściach rekolekcji Ojciec mówił o : TĘSKNOCIE, MIŁOWALNOŚCI, DIALOGU MAŁŻEŃSKIM oraz ZMYSŁACH.

To właśnie w MAŁŻEŃSTWIE znajduje sie centrum przeżywania Pana Boga. MIŁOWALNOŚĆ to troska o drugiego człowieka, to pełnia człowieczeństwa. Miłość wypływa z serca i troska o dobro drugiej osoby również bierze się z serca. To właśnie Chrystus przemienia nasze serca. Bycie dobrym dla współmałżonka to jest postawa wymagająca pracy i naszego osobistego wyboru, Trzeba zadbać też o estetykę zewnętrzną, czyli troszczyć się o bycie ładnym, przystojnym i atrakcyjnym. Ten aspekt życia małżeńskiego trzeba odnieść również do sfery duchowej, do Boga, do wiary, jak rozumiemy nasze miejsce we wspólnocie Kościoła.

Istotą DIALOGU MAŁŻEŃSKIEGO jest kontakt cielesny. Językiem pieszczot małżonków jest czułość w której chodzi o wzruszenie małżonków. Czułość to zachwyt męskości i kobiecości, to radość serca, w której nie chodzi o rozbudzenie ciał. Bez czułości, seksualność traci swoje znaczenie. Czułość to pieszczota, ton głosu, przytulenie, objęcie, pocałunek i patrzenie sobie w oczy. Pieszczota mówi, ze jesteśmy blisko siebie. Chrystus przychodzi przez ten dotyk. Przez tę miłość cielesną, Bóg chce nam powiedzieć, że nas kocha.

Przez ZMYSŁY odbieramy Pana Boga oraz drugiego człowieka. Aby zbudować więź w małżeństwie, trzeba poruszyć wszystkie zmysły. Nasze zmysły odbierają rzeczywistość i kształtują nas. Ojciec Ksawery uświadamia, że to my sami możemy kształtować w sobie wrażliwość. Możemy zadbać o odnowę zmysłów.