Odkryj sanktuarium #1 | Sainte-Anne d’Auray – św. Anna i Iwo Nicolazic

Bazylika Sainte-Anne d'Auray, fot. par Jean-Christophe BENOIST — Travail personnel, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=45990904

W tamtym roku w czasie wakacji odkrywaliśmy francuskich świętych, w ramach serii “Odkryj Świętego”. W tym roku zapraszamy w podróż po mniej znanych w Polsce sanktuariach Francji. Wszyscy znają Lourdes czy La Salette, tym bardziej warto poznać inne szczególne miejsca, o których rzadziej się mówi i pisze. Na początek wybierzmy się do bretońskiej miejscowości Sainte-Anne d’Auray, którą odwiedził m.in. Jan Paweł II.

Saint-Anne d’Auray jest obecnie najważniejszym miejscem pielgrzymkowym w Bretanii i jednym z najliczniej odwiedzanych we Francji po Lourdes i bazylice św. Teresy w Lisieux, choć w Polsce jest chyba stosunkowo mało znane. Wszystko dzięki wydarzeniom, które miały miejsce w tej miejscowości w XVII w. Myśląc o objawieniach, zazwyczaj wspomina się wizyty na ziemi Chrystusa lub Maryi, tymczasem Saint-Anne d’Auray to miejsce, gdzie ukazywała się matka Matki Boskiej i babcia Jezusa – św. Anna.

Wizji św. Anny doświadczał niejaki Iwo (Yves) Nicolazic. Święta miała się do niego zwrócić po bretońsku:

me zo Anna mamm Mari (jestem Anna matka Maryi)

Pierwsze wizje rozpoczęły się już w 1623 r. Iwo Nicolazic modlił się w swoim pokoju wieczorową porą, gdy nagle ujrzał nadnaturalne światło. Podobne wydarzenie miało miejsce kilka tygodni później. Jak się później okazało, był to dopiero przedsmak właściwych objawień. Tego samego 1623 r. Iwo zaczął już widzieć św. Annę, choć jeszcze wtedy nie przedstawiła się kim jest. Do spotkań z nieznajomą dochodziło w prozaicznych sytuacjach, gdy przykładowo Iwo prowadził bydło do wodopoju lub przechodził drogą koło krzyża.

Właściwe objawienia zaczęły się 25 lipca 1624 r., czyli w wigilię liturgicznego wspomnienia dziadków Chrystusa. Następnie 7 marca 1625 r., na wezwanie św. Anny, która przypomniała o jej zapomnianym kulcie, który istniał w Bretanii dawno temu, Iwo Nicolazic odkrył posąg św. Anny w ruinach kaplicy na swoim polu w Bocenno. Był to znak świadczący o prawdziwości objawień. Odnotujmy, że jeszcze przed objawieniami pole Bocenno jawiło się jako niezwykłe. Dawało szczególnie wielkie zbiory i znajdowało się tam miejsce, po którym bydło Iwona nie chciało ciągnąć pługu. Podobno Nicolazic zniszczył tam aż dwa zaprzęgi.

Nicolazic był prostym chłopem, choć jego sąsiedzi i okoliczni mieszkańcy widzieli w nim wzór pracowitości, szczerości i sumienności. Często chodził do spowiedzi i przyjmował Komunię, co wówczas było czymś nader rzadkim. Odwoływano się nawet do jego mądrości w celu łagodzenia konfliktów. Znamienne, że miał wielkie nabożeństwo właśnie do św. Anny, którą nazywał swoją “dobrą patronką”. W czasie objawień miał ok. 30 lat i od blisko 10 był w związku małżeńskim z Wilhelminą Le Roux. Nie mieli dzieci.

Począwszy od tego dnia pielgrzymi przybywali tłumnie do tego miejsca zwanego następnie „Keranna” lub „wioską św. Anny”. Mieszkało tutaj zaledwie 50 osób.  Św. Anna była czczona w tym miejscu jeszcze przed objawieniami, o czym świadczy obecność starej kamiennej kaplicy, w której pozostałościach znaleziono posąg. Owa kaplica została zniszczona prawdopodobnie już na przełomie VII i VIII w.

Ze swoją prawie 400-letnią historią Saint-Anne d’Auray zachowuje żywotność; stara się pozostać wierne głoszonemu tutaj przesłaniu z nieba i odpowiadać na dzisiejsze wezwania, prośby, bolączki i potrzeby pielgrzymów.

Wśród milionów pielgrzymów, którzy przybyli tu od 1625 r., najbardziej znany jest św. Jan Paweł II, który pielgrzymował do tego sanktuarium 20 września 1996 r. Odnowił przesłanie św. Anny pośród bardzo licznie zgromadzonych tłumów.

Jak czytamy na stronie internetowej sanktuarium, “Saint-Anne d’Auray to miejsce gromadzenia się, uzdrawiania, nadziei i pocieszenia”.

Bez wątpienia sanktuarium w Saint-Anne d’Auray jest miejscem, które zdecydowanie warto zamieścić w swoim wakacyjnym planie.

strona internetowa sanktuarium >>>

sanktuaryjny profil Facebook >>>

więcej o sanktuarium w serwisie TripAdvisor >>>

Czytaj też:

PolskiFR na wakacjach #2 | Wakacje po bretońsku i normandzku >>>

o bretońskim bohaterze: Janosik i Robin Hood po francusku, czyli legenda Georges’a Cadoudala >>>

Bretania i Szmaragdowe Wybrzeże – ostatnio modny kierunek wśród Brytyjczyków >>>

Źródła informacji: sainteanne-sanctuaire.com, legitymizm.org, pl.tripadvisor.com, wikipedia