szukaj
Wyszukaj w serwisie


Abp Aupetit: Bóg pomoże nam wydobyć dobro nawet większe niż to, które istniało przed złem

TS/AH / 01.04.2021
@KTOTV
@KTOTV

31 marca w kościele St-Sulpice odbyła się Msza krzyżma świętego pod przewodnictwem abpa Paryża Michela Aupetita. W jej trakcie biskup błogosławi oleje chorych i katechumenów oraz poświęca tzw. krzyżmo. Metropolita wygłosił okolicznościową homilię do kapłanów i osób życia konsekrowanego. “Musimy wziąć pod uwagę i mieć nadzieję, że z obiektywnego zła Bóg pomoże nam wydobyć dobro nawet większe niż to, które istniało przed złem. Nie jest to już kwestia robienia tego, co zawsze robiliśmy, prowadzenia sklepu za wszelką cenę.  Czujemy, że musimy wprowadzać innowacje, wymyślać, tworzyć coś nowego. Świat pragnie sensu, a chrześcijanie muszą umieć odpowiedzieć na egzystencjalne pytania naszego społeczeństwa” – powiedział abp Aupetit.


W ramach Mszy krzyżma nastąpiło uroczyste okadzenie ołtarza, liturgia Słowa, homilia abpa Paryża, hymn do Ducha Świętego przed poświęceniem olejów św., następnie ich poświęcenie, odnowienie przyrzeczeń kapłańskich i błogosławieństwo końcowe.

Publikujemy tłumaczenie homilii abpa Aupetita:

Homilia Arcybiskupa Michela Aupetit – Msza Krzyżma Świętego w kościele St-Sulpice w Paryżu.

Mercredi 31 mars 2021

– Is 61, 1-3a.6a.8b-9 ; Ps 88, 20-22.25.27.29 ; Ap 1, 5-8 ; Lc 4, 16-21

«Co za radość, drodzy bracia i siostry, zebrać się razem, by celebrować Mszę Krzyżma, która tradycyjnie gromadzi całą diecezję wokół jej kapłanów i diakonów. Tak, osoby konsekrowane i wierni otaczają swoich pasterzy, którzy pełnią funkcję duszpasterską. Polega na trosce o wszystkich, którzy uznają Chrystusa za prawdziwego Syna Bożego, i na przekazywaniu Jego orędzia tym, którzy Go jeszcze nie znają.  To on, Chrystus, pomazańca Pańskiego, mesjasz „natarty olejem”, jak mówią Hebrajczycy, Pan Jezus z Nazaretu. To On nas jednoczy, który nas łączy. Namaszczenie, które otrzymał w swoim człowieczeństwie, czyni go jedynym Arcykapłanem, jedynym, który łączy Niebo i ziemię, Boga i ludzi.

On nie przyjął namaszczenia, jak synowie Aarona. Jego kapłaństwo jest wiecznym kapłaństwem, takim jak kapłaństwo Melchizedeka. Jezus nie jest namaszczony olejem, ponieważ jest Bogiem. Ale jest namaszczony Duchem Świętym (Dz. Ap. 10:18).  On sam jest obecnością Boga, jest Emmanuelem. On jest źródłem wszelkiego namaszczenia.

Musimy uznać, że to, co się teraz z nami dzieje, destabilizuje nas. Od spalenia katedry do rozprzestrzenienia się pandemii pośród tracącego orientację społeczeństwa, musimy zadać sobie jedyne ważne pytanie: czego oczekuje od nas Pan?  Niektóre parafie straciły część wiernych, inne kontynuowały dostosowywanie i próby utrzymania projektów, o których wiedzieliśmy, że być może powinny zostać odwołane. Krótko mówiąc, jesteśmy kwestionowani we wszystkich naszych sposobach działania. Być może jest to okazja, aby przypomnieć sobie, że namaszczenie nie jest funkcją. Musimy wziąć pod uwagę i mieć nadzieję, że z obiektywnego zła Bóg pomoże nam wydobyć dobro nawet większe niż to, które istniało przed złem. Nie jest to już kwestia robienia tego, co zawsze robiliśmy, prowadzenia sklepu za wszelką cenę.  Czujemy, że musimy wprowadzać innowacje, wymyślać, tworzyć coś nowego. Świat pragnie sensu, a chrześcijanie muszą umieć odpowiedzieć na egzystencjalne pytania naszego społeczeństwa.

W tym celu musimy zacząć na nowo od Chrystusa. On jest naszą jednostką. W Nim jesteśmy wszyscy braćmi i siostrami z powodu naszego chrztu, który czyni nas przybranymi dziećmi Ojca w Jego Jednorodzonym Synu. To synowskie przybranie przychodzi do nas z miłości serca Boga, a nie z natury.

Nasza Republika pisze na frontonach swoich ratuszów słowo „braterstwo”, które rozumiemy zwłaszcza dlatego, że wiemy, że mamy jednego i jedynego Ojca, samego Boga. Wiemy też, że musimy tworzyć miejsca braterstwa, nie tylko między sobą, ale także z tymi, którzy zamieszkują ten świat, w którym żyjemy. Wielu parafian zmobilizowało się, jak widzieliśmy podczas pierwszego odosobnienia i do dziś, z całą troską okazywaną biednym, chorym, wykluczonym, samotnym tak wielu w Paryżu.

Ale trzeba też pomyśleć o tym słowie Chrystusa: „Już was nie nazywam sługami, nazywam was moimi przyjaciółmi” (J 15,15).  Oznacza to, że nie jesteśmy religią niewolników ani uległych. Sam nasz Bóg uwalnia nas z więzów podporządkowania, aby ofiarować nam swoją przyjaźń. Nie przeszkadza nam to w prawdziwym wielbieniu Go, ale opiera się ono wyłącznie na miłości.

Jesteśmy zatem religią przyjaźni i musimy pielęgnować między nami prawdziwą przyjaźń, która naprawdę wytrzyma, jeśli będziemy mieli taką samą długość duszy. To zebranie się duszy, o którym Montaigne mówił już o La Boétie, jest czystą darmowością, której musimy się nauczyć od Chrystusa. Przyjaźń nie opiera się na pożytecznej wzajemności czy na osobistym interesie, ale na impulsie, który pochodzi spoza nas: „Bo to był on, bo to ja” – powiedział L. autor esejów.

To Chrystus jest gwarantem prawdziwej przyjaźni, jaką powinniśmy mieć między sobą. Opiera się na głębokiej modlitwie, na modlitwie, która stawia nas w sercu z Jezusem i uczy nas daru przyjaźni.

Jeśli my, kapłani, utracimy głęboką więź z Jezusem, jeśli przestaniemy się modlić i nie będziemy codziennie odprawiać Mszy św., Nie będziemy mogli nawiązać tej prawdziwej przyjaźni i nie pozwolimy już wiernym przyjmować tej przyjaźni. Nasze kapłańskie serce uschnie. To wtedy może nastąpić nadużycie władzy, powrót narcyzmu i porzucenie naszego kapłaństwa, czy to chrztu, czy nawet posługi.

W tych strasznych czasach nie powinniśmy wracać do naszej pracy duszpasterskiej, nie do naszych strategii misyjnych, ale do sposobu, w jaki kochamy siebie nawzajem. Ponieważ doskonale wiemy, że w ten sposób wszyscy rozpoznamy nas jako Jego uczniów.

Niech namaszczenie otrzymane na chrzcie, bierzmowaniu lub święceń upodabnia nas do Chrystusa, sługi, kapłana i dobrego pasterza oraz niech okaże przyjaźń Boga, który przychodzi, aby objawić swój obraz w naszych duszach”.

+ Michel Aupetit,

arcybiskup Paryża

PolskiFR/TS

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Avatar użytkownika, wgrany podczas tworzenia komentarza.


2024-11-25 00:15:12