Ku pamięci Sabine Chéron – wspomnienia, pożegnalny wiersz
fot. Dany Tarnawska, przed Ostra Bramą w Wilnie, 2019
Kilka dni temu informowaliśmy o śmierci Sabine Stanisławy Chobian-Chéron, osoby znanej w kręgach francuskiej i światowej Polonii. Jej ostatnie pożegnanie odbyło się w sobotę 23 stycznia w Nancy. Zmarła pozostaje w pamięci rodaków, szczególnie zaprzyjaźnionych z nią osób.
“My, zaprzyjaźnione z Sabiną Chéron, jesteśmy w głębokim smutku po Jej odejściu. Pozostały nam wspomnienia i zdjęcia ze wspólnych wędrówek. Ceniłyśmy Ją za silną osobowość i wieczną aktywność. Imponowała nam swym praktycznym podejściem do życia. Była doskonałym przykładem dla młodego pokolenia. Nigdy nie odkładała niczego na <<jutro>>. <<Bogate>> życie nie zabiło w Niej chęci do działania. Przepiękna studentka medycyny w Wilnie wywieziona wagonem bydlęcym do Kazachstanu w 1952 r. w czasie gdy w Europie zapomniano już o II wojnie światowej. Te trudne przejścia zahartowały Ją na całe życie. Nigdy nie skarżyła się na los. Jesteśmy przekonane, że nie powiedziała nam ostatniego słowa. I wszystkiego co Ją w życiu spotkało. Była ponad podziałami. O nikim nie powiedziała złego słowa. Była wiecznie uśmiechnięta. Taką Ją zapamiętamy. Sabina Chéron była osobą wyjątkową” – wspomina Jolanta Barełkowska.
„W życiu nie należy nigdy tracić nadziei. W najtrudniejszych momentach spotykałam ludzi dobrego serca”- mówiła Sabine Chéron podczas promocji swojej książki w Bibliotece Akademickiej w Rydze, o czym przypomina Jolanta Barełkowska.
Na wieść o odejściu Sabiny Agata Kalinowska-Bouvy, poetka i tłumaczka „Tryptyku Rzymskiego” Jana Pawła II, napisała pożegnalny wiersz:
*Sabince *
*Stasi Chobian-Chéron, autorce „Wędrownych maków”*
Tyle radości przyjaźni tak wiele
Zawsze wnosiłaś w czasie spotkania
Cóż rzec ci mogę w chwili tej smutnej
W chwili gdy nadszedł czas pożegnania
Sabinko Droga z makiem czerwonym
Twa fotografia niezapomniana
Kwiat ten przez życie szedł wiernie z tobą
Z nim w mej pamięci będziesz wpisana
Wraz z twym uśmiechem i optymizmem
Które z poradą nam niosłaś szczerze
Dziś gdy nieboskłon ciebie przygarniał
Makiem powitał cię w raju – wierzę
Wierzę Sabinko że twoje rady
Wyszepczesz teraz wraz z ptasim śpiewem
A myśli moje będą docierać
Poprzez obłoki z wiatru powiewem…
*Agata Kalinowska-Bouvy*
*Przyjaciółka z Mareil, którą lubiłaś odwiedzać*
*Mareil-sur-Mauldre, dnia 22 stycznia 2021*
Czytaj też:
Ostatnie pożegnanie Sabine Chéron, wielkiej postaci Polonii francuskiej i światowej >>>
Dodaj komentarz