Wyniki świątecznego miniquizu wiedzy biblijnej portalu PolskiFR!

pixabay.com

Z Biblią na ty…, czyli u źródeł europejskiej cywilizacji

Redakcja portalu PolskiFR i organizator miniquizu Dariusz Długosz pragną podziękować wszystkim uczestnikom naszego świątecznego konkursu wiedzy biblijnej w Muzeum Luwru. Poniżej publikujemy prawidłowe odpowiedzi oraz listę z imionami osób, które wyłoniliśmy na drodze losowania spośród tych, które bezbłędnie odpowiedziały na pytania. Rozlosowaliśmy pięć podwójnych bezpłatnych wejściówek do paryskiego Muzeum Luwru, ważnych na jedną wizytę do kolekcji stałych i wystaw czasowych. W sprawie dostarczenia nagród zwycięzcom niebawem skontaktujemy się z nimi drogą mejlową. Uwaga: ważność  wejściówek do Luwru została przedłużona decyzją Dyrekcji Muzeum do 31 marca 2021 roku!

Laureatami miniquizu biblijnego, którzy otrzymają wejściówki do Luwru, są Państwo:

1. Kamil
2. Marta
3. Nicolas
4. Justyna
5. s. Lidia

Wszystkim laureatom naszego świątecznego konkursu wiedzy biblijnej serdecznie gratulujemy!

Oto prawidłowe odpowiedzi naszego miniquizu.

1. Muzeum Luwru przechowuje w części Sully na parterze (Departament Starożytności Orientalnych) cenny zabytek z IX wieku p.n.e. zwany Stelą Meszy, od imienia króla Moabu, opowiadający o wojnie biblijnego Izraela z królestwem Moabu, który zawiera najstarszy zapis biblijnego Imienia Boga, tzw. Tetragram. Jakie były owe cztery litery biblijnego Imienia Bożego, które możemy zobaczyć także nad głównym ołtarzem w Kościele Polskim pw. Wniebowzięcia NMP przy Placu Concorde?

A. Elohim B. Adonaj C. JHWH

Odpowiedź prawidłowa : JHWH

Tetragram to cztery hebrajskie litery będące zapisem imienia własnego Boga w Biblii: jod, he, waw, he (hebrajskie czytane od prawa do lewą יהוה). Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów tetra, „cztero-” lub „cztery”, i grámma, „litera”; dosłownie znaczy więc „czteroliterowy”. W Biblii hebrajskiej tetragram pojawia się ponad 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach z grot w Qumran. Pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu; obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Stela Meszy z IX wieku p.n.e. przechowywana w Muzeum Luwru (Skrzydło Sully, parter, sala 303) zawiera najstarszy znany zapis Tetragramu Imienia Boga w 18 linii tekstu od góry.

Pozostałe odpowiedzi: Imię Elohim, z hebrajskiego אֱלֹהִים, jest terminem powszechnie tłumaczonym jako „Bóg” w Torze (Biblii hebrajskiej). W tradycji żydowskiej wybór imienia „Elohim” podkreśla ideę mocy Bożej. Z kolei Adonaj (hebr. אֲדֹנָי), to liczba mnoga słowa Adon, termin oznaczający „mój Pan”. Wymowa Tetragramu została zakazana od czasu zniszczenia świątyni w Jerozolimie przez Rzymian w 70 roku n.e., stąd dlatego odtąd religijni Żydzi zwracają się do Boga przez Adonaj w swoich modlitwach i lekturze Biblii w synagodze, a także w życiu codziennym.

2. W dniu 15 kwietnia 2019 r. wybuchł pożar w paryskiej katedrze Notre Dame. Płomienie objęły dach świątyni i znajdującą się na nim sygnaturkę i później jedną z więź. Z pożaru uratowano m.in. jedyne w Paryżu trzy cenne Relikwie Męki Pańskiej przechowywane w skarbcu katedry od połowy XIII w. i odsłaniane wiernym w Wielki Piątek. Obecnie na czas odbudowy katedry, relikwie pozostają w depozycie w Muzeum Luwru. Jaką relikwię Męki Pańskiej przechowywano w skarbcu katedry Notre Dame w Paryżu od czasów króla Francji Ludwika IX Świętego (XIII w.)?

A. Korona Cierniowa B. Całun Turyński C. Chusta z Oviedo

Odpowiedź prawidłowa: Korona Cierniowa

Korona cierniowa to jeden z chrześcijańskich symboli męczeństwa Jezusa Chrystusa. Relikwie Korony cierniowej, przechowywane w skarbcu katedry Notre Dame w Paryżu (aktualnie w Luwrze), stanowią obręcz o średnicy około 21 cm i mają formę splecionych uschniętych gałązek. Według Biblii Nowego Testamentu korona cierniowa upleciona została przez żołnierzy Poncjusza Piłata prawdopodobnie z rośliny Ziziphus spina-christi („a żołnierze upletli koronę z cierni i włożyli Mu ją na głowę” J 19,2) zaraz po wyroku, którym Jezus został skazany na chłostę. Korona cierniowa towarzyszyła także Jezusowi w drodze krzyżowej i w czasie śmierci. Według jednej z teorii, koronę odnalazła i zabezpieczyła w IV wieku cesarzowa Helena, matka Konstantyna Wielkiego, ale większość naukowców, powołując się na płynące ze źródeł sugestie, uważa, że po pogrzebie Chrystusa koronę miał zabrać jeden z uczniów obecnych przy złożeniu jego ciała do grobu. W 1239 r. cesarz Konstantynopola Baldwin II de Courtenay oddał koronę cierniową królowi Francji Ludwikowi IX, który polecił dla niej zbudowanie kaplicy Sainte-Chapelle. Relikwia trafiła po rewolucji do skarbca katedry Notre Dame w 1806 r.

Pozostałe odpowiedzi: Całun Turyński to lniane płótno zawierające obraz dwustronnego (od przodu i od tyłu) odwzorowania postaci ludzkiej. Na materiale widoczne są liczne czerwone ślady krwi. Przechowywany jest w Turynie, w kaplicy Świętego Całunu (la cappella della Sacra Sindone) katedry pw. św. Jana Chrzciciela. Według tradycji chrześcijańskiej w płótno to został po śmierci owinięty Jezus Chrystus, a charakter i umiejscowienie śladów odpowiada opisowi jego ran w Ewangelii. Chusta z Oviedo jest to okrwawiona tkanina o wymiarach 84 x 53 cm, przechowywana w katedrze w Oviedo (Hiszpania). Zgodnie z tradycją chrześcijańską jest to tzw. sudarium, w które zawinięto w grobie głowę Jezusa Chrystusa, o czym opowiadają cztery Ewangelie.

3. Departament Starożytności Orientalnych Luwru prezentuje także w części Denon (kolekcja OMER) dwa archeologiczne artefakty odkryte w Qumrân nad Morzem Martwym z I wieku n.e.: kopię tablic tzw. Zwoju Miedzianego i Naczynie do przechowywania najstarszych rękopisów Biblii. W odkryciach tych zwojów biblijnych wyróżnił się szczególnie ich polski badacz zwany „Polskim Champollionem”. Jak brzmi nazwisko tego geniusza słynnych odkryć biblijnych zmarłego w Paryżu w 2006 r.?

A. Joachim Śliwa B. Józef Tadeusz Milik C. Kazimierz Michałowski

Odpowiedź prawidłowa: Józef Tadeusz Milik

Józef Tadeusz Milik (ur. 24 marca 1922 w Seroczynie, zm. 6 stycznia 2006 w Paryżu) był wybitnym polskim biblistą, orientalistą, poliglotą i zwłaszcza pionierem qumranistyki. Znał biegle liczne języki starożytne, m.in. grecki, hebrajski, aramejski, ugarycki, sumeryjski, egipski, hetycki, gruziński i kilka współczesnych języków europejskich. Opublikował więcej dzieł dotyczących rękopisów biblijnych z grot w Qumran niż jakikolwiek inny z pierwszych uczestników najsłynniejszych wykopalisk i odkryć archeologicznych nad Morzem Martwym, prowadzonych przez francuskiego dominikanina Rolanda de Vaux w latach 1949 – 1957. Z racji swojego nadzwyczajnego geniuszu lingwistycznego został nazwany „Polskim Champollionem”. Po zakończeniu odkryć w Qumran i badań w Jerozolimie Milik pracował we francuskim Centre national de la recherche scientifique do emerytury w 1987 roku.

Pozostałe odpowiedzi: Joachim Śliwa (ur. 1940) to znakomity polski archeolog i profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zajmuje się zagadnieniami sztuki i archeologii Egiptu i Bliskiego Wschodu. Uczestniczył w licznych misjach archeologicznych m.in. w Deir el-Bahari i w Palmyrze. Z kolei Kazimierz Michałowski (1901-1981) był najwybitniejszym polskim archeologiem, egiptologiem, i historykiem sztuki starożytnej. Członek Polskiej Akademii Nauk i profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Był twórcą polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej i prekursorem nubiologii.